czy powinnam iść z dzieckiem do psychologoa?

Mój niepełna 2-letni synek czasami łapie się za sisiorka lub bawi się nim. Jestem tym przerażona. Nie chcę żeby sobie coś tam robił, żeby wyrósł na dewianta. Póki co biję go po rączkach i krzyczę, on zaczyna płakać, ale to nic nie daje bo po jakimś czasie znów się łapie. Co mam zrobić? Krzyki, groźby nic nie pomagają. Iść z nim do psychologa?

nie rob sobie jaj:D co do tematu - to normlka

Myślę, że zdecydowanie iść. To nie chodzi o to, że rośnie na dewianta, czy, żeby tragozować, ale faktycznie lepiej działać. Dziecko odkrywa swoje narządy płciowe, odkrywa też przyjemne "zabawy". To może się tak zakończyć, ale może się rozwinąć. Powiem Ci tak-ja zaczęłam się "bawić" łechtaczką jako mała dziewczynka-gdzieś w wieku przedszkolnym. Mama mi niewiele tłumaczyła, ale krzyczała, jak zobaczyła, mówiła, że się nabawię bakterii. A problem się rozwijał i potem jako nastolatka myślę, że mogłam już mówić o nałogowej masturbacji. Dlatego proponuję iść do psychologa. Bo potem z takim nałogiem nie jest łatwo. Popytaj, może ktoś poleci kogoś dobrego. Na pewno nie powinnaś się wstydzić porady u fachowca. Z jakich okolic jesteście?

przeciez to zupelnie normalne, dziecko poznaje i uczy sie swojego ciala, jak bedziesz go za to bić i krzyczeć to dopiero mu zwichrujesz psychike

Bić i krzyczeć nie, ale pójść do psychologa to dobry pomysł. Potem, jak dziecko wejdzie w nałóg, to mlodemu człowiekowi może być trudno i może mieć żal do świata, że mógł temu zapobiec a tego nie zrobił, kiedy ono jeszcze niewiele z tego rozumiało...

Jako pedagog uważam, że lepiej zapobiegać nałogowi niż później go leczyć. W onanizm łatwo wpaść a potem taki nałój jest dla człowieka bolesny.