Dług u rodziców, a dyskryminowanie mnie jako drugiej córki

Mam siostrę 2 lata młodszą, którą rodzice od zawsze holują przez życie (a ma teraz 30 lat, nigdy nie pracowała). W chwili jak urodziła dziecko zapomnieli o mnie mnie i pierwszym wnuku. Dostała pół domu, jej męża mój ojciec zatrudnił u siebie, siostra dostaje od niego miesięcznie wypłatę ("pracuje" siedząc w domu i nic nie robiąc). Ich dziecko też ma jak pączek w maśle. Opływają w kasę. Nie mogłam też nigdy nic powiedzieć bo dostawałam zjeby. Jakiś czas temu pożyczyłam od ojca kilkanaście tys. zł Pomyslałam ze skoro uważają się za takich sprawiedliwych to czemu nie. Lepsze to niz kredyt. Pieniądze szybko odzyskałam, ale jakoś tak wyszło, że leżały u mnie na koncie. On mówił że niech leżą. Od wielu lat radzę sobie sama. Mieszkam daleko od nich. To był raz jak się do nich zwrocilam. W zasadzie jestem pewna, że o spadkach itp mogę zapomnieć i wszystko dostanie siostra, która ich tak zmanipulowała, że się w głowie nie mieści. Ojciec upomniał się teraz o kasę (bo nagle życie ponad stan się skonczyło). Mogę wysłać, ale przez chwilę się zastanowiłam, że może jej nie oddawać i choć raz mieć coś od nich. Bo to co tam się dzieje to absurd. Mam wyrzuty bo zawsze byłam fair, ale może pora skonczyc z siebie robić idiotkę i zacząć się zachowywać tak jak moja wyrafinowana siostra.