mój ojciec zniszczył mi życie, teraz robi to z moją siostrą

moja mama wyjechała do pracy za granicę, gdy byłam mała. miałam wtedy 12 lat, moja młodsza siostra miała 5 lat. mój ojciec zawsze był furiatem, ale wtedy dopiero pokazał, co naprawdę potrafi. nie chce się o tym rozpisywać, bo to dla mnie nadal bardzo bolesne. po prostu bił mnie, chodziłam cała w siniakach, kopał, wyzywał, bałam się go tak, że ze strachu po prostu sikałam w majtki. W wieku 18 lat wyprowadziłam się z domu. Później wyszłam za mąż, spodziewam się dziecka. Do tej pory czasami mam koszmary z ojcem w roli głównej, są tak realistyczne, że mam wtedy problemy z trzymaniem moczu przez sen. Moja siostra ma 16 lat. Niestety mój ojciec robi z jej życia to samo.. Jest mi jej tak bardzo szkoda.. Ostatnio cały czas przez to płaczę, chciałabym ją zabrać do siebie, ale nasza matka się nie zgadza... Nie wiem zupełnie co robić. Jeszcze parę słów o mamie, nie jest ona zła, zawsze staje po naszej stronie, z drugiej strony nie zrobiła nic żeby nam pomóc, cały czas jest za granicą, a jak przyjeżdża kłóci się z ojcem, grozi rozwodem, włazi mu w tyłek. I dodam może tylko, że nie chodzi jej o kasę, bo zarabia tyle, że dała radę żeby utrzymać siebie i moją siostrę... Chyba go kocha, chcę nią jakoś potrząsnąć, ale ona mówi jedno do mnie, a potem nic nie robi żeby go postawić do pionu

"moja mama wyjechała do pracy za granicę, gdy byłam mała. miałam wtedy 12 lat, moja młodsza siostra miała 5 lat." "Jeszcze parę słów o mamie, nie jest ona zła, zawsze staje po naszej stronie, z drugiej strony nie zrobiła nic żeby nam pomóc, cały czas jest za granicą..." Przeczytaj jeszcze raz to co napisalas ... nie bronie Twojego ojca, wierze ze jest furiatem, ze Wasza zycie nie bylo uslane rozami ale to TWOJA MATKA zniszczyla Tobie i Twojaj siostrze zycie, to ONA powinna Was przed nim bronic.... a zamiast tego on sobie "wyjechala" :O NIKT nie jest w stanie 12-to i 5-cio letnimu dziecku zastapic MATKI a ona zostawila Was i po prostu wyjechala :O choc przypuszczam dobrze znala ojca. Szczerze ?? Dziwie sie ze wogole traktujesz ja jeszcze jak matke....

wyjechała po to żebyśmy mieli co jeść, ja mam do niej o to żal do tej pory, nie mówię, że nie, ale to ojca nienawidzę, bardzo mnie krzywdził, bardzo. mama cóż, mama naprawdę nic nie zrobiła żeby nam pomóc, właśnie dlatego tuż po 18 urodzinach wyprowadziłam się z domu, zamieszkałam z chłopakiem. On też chciałby wziąć moją siostrę do nas, nie przelewa się nam, ale jakoś sobie poradzimy, ale moja matka się kategorycznie nie zgadza..

gdy mama wyjechała na mnie spadła rola gospodyni, będąc w podstawówce musiałam dbać o dom, może dlatego czuję jakby moja siostra była bardziej moją córką.

A nie mozesz siostry do siebie przygarnąć??jest juz w takim wieku ,ze jak najbardziej ma prawo zdecydowac czy woli z ojcem mieszkac czy do Ciebie sie przeniesc, tylko musisz sie zgodzic na to

toksyczna owszem chcę to zrobić. tylko nie jestem pewna jak to wygląda od strony prawnej, zwłaszcza że mama się na to nie zgadza.

Moja droga, Twoja matka nic w tym kierunku nie robi zeby ulzyc w cierpieniu siostry, nic sobie z tego nie robi. Na Twoim miejscu tylko i wylacznie podjelabym kroki w kierunku mops-u, bo takie "jej zabranianie" stoi w martwym punkcie, czyli nic sie nie bedzie dzialo ku przodowi. Jesli pojdziesz do mops-u to podejma sie odpowiednich krokow, albo oddadza siostre do rodziny zastepczej (czego Ci nie zycze), chyba ze Ty bedziesz walczyc o te prawa. Wiem co czujesz, bo cos podobnego przechodzilam - tez ojciec mnie bil, wrecz katowal, mialam tak zryta psyche ze nie moglam dogadac sie z rowiesnikami, masakra. Moja mama tez nie byla w stanie mi pomoc bo ojciec w domu rzadzil wszystkim i wszystkimi... minelo juz kupe lat, wyszlam za maz, tez jak Ty spodziewam sie dzidziusia, a teraz moj ojciec udaje dobrego tausia :o. Jakby nigdy nic sie nie stalo. I na chwile obecna jest juz "dobrze". Udaje ze puscilam to w niepamiec, ale rana w sercu i tak zostala :(. W d..ie to mam, nie mam juz sil na dalsze takie przekamarzanie se. Teraz mam swoje zycie, kochajacego meza i oczekujemy dziecka i nic mi wiecej do zycia nie potrzeba. A myslalas moze o wizycie u psychologa? Uwazam ze to by Ci duzo dalo, tym bardziej ze do tej pory moczysz sie... i widac ze pozostala Ci gleboka rana. Powodzenia Ci zycze i pomyslnosci

rana pozostała dlatego nie lubię do tego wracać, mój ojciec też udaje, że nic się nie stało podobnie jak matka. chociaż ona niby stara się jakoś to nam rekompensować. ani ja ani siostra nie narzekałyśmy nigdy na brak dóbr materialnych. ale zabrakło niestety miłości.. chciałabym pomóc siostrze, nie wiem gdzieś to zgłosić. zrobić coś, czego nie zrobił nikt z mojej rodziny, mimo, że każdy wiedział jak się dzieje

co do wizyty u psychologa chyba nie potrafię się tak uzewnętrznić przed obcą osobą... bardzo wspiera mnie mąż i dziecko, to dzięki nim mam siłę.

bierz siostrę do siebie i nie słuchaj matki. A matka pewnie się nie zgadza, bo się boi, że tatuś samotnie mieszkając zrobi z mieszkania dom schadzek. Niech matka tobie daje pieniądze na siostrę. Nie zostawiaj siostry z ojcem, skoro on się znęcał i nad tobą i nad nią. Muszę iść spać, ale trzymam za was kciuki :) Żeby wam się udało. Popytaj w Ośrodkach interwencji kryzysowej, w Centrum Praw Kobiet, może u Rzecznika Praw Dziecka Powodzenia, dobranoc :) Pomóż siostrze i nie dajcie sobą manipulować. Matka ma swoje cele i swoją jakąśtam politykę(może się go boi albo jest uzalezniona od niego emocjonalnie i nie chce, żeby babę sobie sprowadzał) dobrej nocy raz jeszcze :)

Może porozmawiaj z radcą prawnym?

aha, zobacz sobie telefon zaufania Anonimowy Przyjaciel Olsztyn całodobowo, poszukaj sobie w necie noto pa:)

Dziękuję za wsparcie i rady. Spróbuję jeszcze jutro jakoś przemówić mamie do rozumu. Jeśli nie to wezmę siostrę do siebie i już.