nie mam siły by żyć......

Codziennie myślę, aby stąd odejść mieć święty spokój. Przechodząc przez ulicę mam nadzieję, że mnie coś potrąci, jak mnie coś boli, to mam nadzieję, że to śmiertelna choroba. To dobijające, bo z drugiej strony bardzo chcę żyć, ale problemy mnie tak dobijają, że nie mam siły ich rozwiązywać, kładę się spać i mam nadzieję, że się nie obudzę, jak wstaję, to jestem rozczarowana, że się obudziłam :(

Też tak miałam przez pewien czas, ale teraz cieszę się, że nic mnie nie przejechało i że następnego dnia się obudziłam. Nie możesz się poddawać niezależnie od tego jakie masz problemy.

A coś się stało?

ja już się poddałam.... Czuje, że już nic mnie w życiu nie czeka, będę się tak męczyć do końca życia.

Nie myśl, że Cię bezsensownie pocieszam czy łatwo mi mówić, ale ja 4 lata temu też tak miałam. Wiem jakie to uczucie, gdy czujesz, że już nie dasz rady żyć, że nie chcesz, że nic się nie zmieni.

Jak sobie z tym poradziłaś? Mnie już to męczy pół roku, i się nasila, problemy się kumulują, ja nie mam siły. Chodzę do pracy, bo chodzę, nie mam ochoty spotykać się ze znajomymi, wszystkich od siebie osunęłam.

ja też już nie mam siły, też w nocy myśle żeby się już nie obudzić rano, wszystko mnie przytłacza, nie widzę już sposobu na rozwiązanie problemów

Odkryłam, że istnieje coś, co mnie interesuje. To spowodowało we mnie chęć życia :) Chodzi mi o moje hobby. Ty na pewno też masz coś takiego, co zmotywuje Cię do życia. Chorujesz na depresję/nerwicę?