Doswiadczylam niesamowitego uczucia.

Codziennie poznaję różnych ludzi. Często zapominam o nich już na drugi dzień, nikt nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak tamten chłopak. Poznałam go mając 16 lat... Ja, gówniara idąca do liceum, marząca o idealnej miłości. ;D On doświadczony, starszy o kilka ładnych lat. Miała to być zwykła znajomość. Jednak jak to zazwyczaj bywa przypadkowi ludzie staja sie tymi najwazniejszymi. Zaangazowalam sie. Myslalam ze zapomne. Tymczasem minęły 3 lata i nic. Spotykam się z innymi ale to nie to samo. Nie porównuję, każdy jest swietny na swój sposób ale on był taki wyjątkowy.Choć to głupie, nie ma zadnych szans na ponowny kontakt, a tym bardziej coś więcej to on wciąż siedzi na dnie serca. Mam ogromny sentyment do niego. Nie wiem po co to piszę, może ktoś jest w podobnej sytuacji. Czy mi się wydaje czy poznałam prawdziwą miłość i już nigdy czegoś takiego nie przeżyję? Mam masę wspomnien z tamtym. Przed nim miałam chłopaka, kilka zauroczeń, ale oni są co najwyżej tłem dla tamtego. Co robić?!