Najlepiej począć przypadkiem ;)

Ano zaczęliśmy się starać o dziecko. Muszę przyznać, że proces to niezwykle stresujący. Bo jak się człowiek kocha tak po prostu to się niczym nie przejmuje, trochę żywiołu, trochę romantyzmu, trochę tak trochę inaczej i człowiek błogo zasypia przytulony do swej drugiej połówki bez niepotrzebnych myśli: czy to już? czy to było, alby na pewno przed owulacją? a śluz? a temperatura? a może pozycję zmienić? czy już można wykonać test i już już się dowiedzieć? I do następnego okresu nie można pić, jeździć na rowerze, przedawkowywać kawy i energetyków i takie tam. Jak długo można tak pociągnąć?