tęsknię...

ja się nigdy w nikim równie mocno nie zakochałam...on mi się bardzo podobał wizualnie, prawie sikałam ze szczęścia jak do mnie napisał, zadzwonił

ehh - mialam tak samo, pociagal mnie swoim wygladem. nigdy nie odezwalam sie do niego pierwsza, zawsze on to robil, az wkoncu kontakt sie urwal..

ja nie miałam z tym problemu żeby odezwać się pierwsza...z resztą na początku się świetnie dogadywaliśmy, nie było dnia żebyśmy chociaż maila czy smsa nie wymienili...czasem pisał, ze tęskni, że chciałby mnie przytulić..a mi się wtedy tak ciepło w środku robiło, tak miło...ja zawsze zgrywałam twardą i niedostępną...znudziło mu się chyba, albo znalazł ładniejszą...

Pawle masz żonę, ona męza?

ja sobie chyba nigdy tego nie wybaczę, że tak się stało...

czasem zastanawiam sie czy o mnie mysli...

też się czasem zastanawiam.

najgorsze jest to, że teraz nie podoba mi się już żaden facet, wszystkich porównuje do niego

on mi się śni po nocach...na serio

Skąd ja to znam... przerażająca tęsknota, też za Pawłem :) Ale niestety między nami już nic nie będzie, pozostały jednak cudowne wspomnienia...

sporo bym oddała żeby się do niego przytulić, żeby go pocałowac i żeby odwzajjemnił

zawsze jak zobaczę to imię, usłyszę to myślę o nim :)

aż się popłakałam, za dużo rozgrzebywania :(

też tak mam... miłość wbrew wszystkiemu :D

ehhhh,,,, a oboje byliscie w tym czasie wolni? u nas to bylo od poczatku skazane na niepowodzenie, kazdy z nas ma swoja rodzine, zaluje tego ze sie w to uwiklalam, moze to i dobrze ze sie kontakt urwal.... tylko ze wciaz mysle

tak, oboje byliśmy wolni...tylko nie nastawialiśmy się od razu na zwiazek, dużo czasu spędzaliśmy tak po prostu żeby się poznać. oboje byliśmy sami, chyba obojgu nam dokuczała trochę ta samotność...ta nasza znajomość to była taka odskocznia od codzienności. bardzo dobrze się czułam w jego towarzystwie ale nigdy nie odważyłam się zrobić kroku dalej

och ta tęsknota jest obłędna,jak dopadnie to nic tylko wyć z bólu,ale to fajne uczucie tęsknić za kimś i kogoś kochać,my nie jesteśmy od pół roku razem ale jak któreś z nas zatęskni to piszemy smsa albo czasami dzwonimy do siebie, wiem że to głupie ale tak po prostu jest.ja też jestem tą stroną która nie pokazuje że mi zależy a on podobnie jak w temacie typem który rezygnuje z walki albo robi to niesfornie,ech,szkoda ,głupio w życiu się dzieje kieedy ludzie się kochają a nie umieją się dogadać i o siebie walczyć

my kiedy poznaliśmy się byliśmy wolni... dawno temu w piękny majowy dzień poznałam tego człowieka co patrzał na mnie z takim ogniem w oczach... :D Dzisiaj jestem sama, on z kobietą, której nie kocha...

dlaczego życie jest takie zryte, skomplikowane?

nie wiem... Nie wiem dlaczego twierdził, że ze mną być nie może, choć mu zależało i wiele razy pokazał to czynem, w słowach nie był wylewny... Mija sporo czasu, twierdzi, że będzie sam, a pewnego dnia dzwoni i mówi, że bierze ślub z inną. Na pytanie czy ją kocha - nie odpowiada twierdząco, lecz z przerażającym smutkiem, uzasadnia swoja decyzję no bo kiedyś ożenić się trzeba..." :(. Minęło sporo czasu, nie mamy kontaktu.

ja się boję, że nigdy nie przestanę za tym moim Pawłem tęsknić...

U mnie nie ma dnia bym o nim nie myślała... chodzę w znajome miejsca, czytam stare maila, oglądam zdjęcia. Ostatnio odwiedziłam rodzinny dom, znalazłam starą gazetę z artykułem naszego autorstwa - jeszcze z czasów studenckich... Z sentymentem wspominam czasy naszej znajomości, bardzo trudnej, bo wiele nas dzieliło i wiele w tym czasie i w jego i w moim życiu działo się złego. Dziękuję Ci za ten temat, przynajmniej wiem, że nie jestem sama z taką tęsknotą...

a ile Ty już tęsknisz?

czwarty rok...

ojej...długo :( ja się też boję, że mi nie przejdzie, że już zawsze będę tęsknić, nie umiem przez to spojrzeć na innych facetów

Paweł...

dziś też za Tobą tęsknię...