wyprowadziłam się/ uciekłam od rodziców, mieszkam tydzień z facetem i wiecie co?

mam ochotę uciec od niego, ale nie mam gdzie. do rodziców się nie odzywam, bo zrobiłam im wielką przykrość tą wyprowadzką, mam 18 lat, mówili, że to nieodpowiedni chłopak, i powiedzieli że jak się wyprowadzę to mogę nie wracać już do domu i że tracę rodziców na zawsze. nie wiem co teraz zrobić, nienawidzę siebie za tą decyzję,

daj im czas, a później pogadaj z nimi na spokojnie, jestem pewna, że przyjmą Cię z powrotem, pomimo słów, które padły.

przepros rodzicow, przyznaj im racje, porozmawiaj, napewno zrozumieja

pomiędzy mną a matką doszło do rękoczynów podczas tej awantury, nigdy w życiu nie przezyłam takiej akcji w domu. nie wiem czy tu przeprosiny wystarczą

może zachowałaś sie nie rozsadnie ,ale tez dziwie sie tekstom Twoich rodzicow ... nie powinni byli ci tak mowic choc możetak wcale nie mysleli tylko powiedzieli tak pod wplywem emocji... sprobuj wrocic do domu , nie znam Twoich rodziców ,ale normalni rodzice by Cie przyjeli

póżniej tato wyskoczył na mnie z siekierą ale zrobiłam unik i trafił mamę w ramię odrąbując jej rękę mama w szale chwyciła tatę za włosy i tłukła jego głową w ostrze siekiery, ja przerażona uciekłam

jak sie przyznasz do bledu, przeprosisz to pewnie przyjma cie z powrotem

Powinni cie wydziedziczyc, p***a sfędzi to sie leci nie myslac o konsekwencjach teraz prozny placz, czas wykurwiać pod most dziwko w karton po lodowce