Zespół Aspergera - jak okiełznać emocje swoje i dziecka?

Witam, jestem mamą chłopczyka z ZA, bardzo dumną z ponadprzeciętnej inteligencji mojego synka,jego osiągnięć. Mały jest w trakcie terapii SI, pod opieką świetnych specjalistów. Jednak czasem są momenty, w których ja czuję się bezsilna, osiągam kres wytrzymałości. Wiem, że niekiedy to kwestia zmęczenia, czasami braku wiedzy. Ostatnio po raz tysięczny ucząc go wiązania butów, złapałam się na mamrotaniu, że to nienormalne umieć tabliczkę mnożenia do kilkuset i nie umieć wiązać butów. Jak sobie radzicie ze swoją złością, z atakami złości u Waszych dzieci - mój syn przy nadwrażliwości sensorycznej wybucha nagle, i bez katalizatora w mojej postaci trudno mu, ale po pierwsze nie mogę być z nim stale - pracuję i muszę pracować, a po drugie wiem, że powinnam go "odsunąć " odrobinę, tak, żeby uczył się sobie radzić w różnych warunkach. Dodam, że na razie uczęszcza do "zwykłej" szkoły. Pzdr. TT