Co mam ze sobą począć?

Wydaje mi się ze jestem trochę zarozumiała, a może i nie ale męczy mnie takie zycie.Jednak udawać nie umiem, i duszę się w tym wszystkim. Jakoś nie potrafię zniżyć się i być słabym człowiekiem, zazdrosnym, zawistnym, który tylko mysli jak dokopać innym dlatego że są ładniejsi, mają lepiej w zyciu czy po prostu jednorazowo coś im się uda. Ciesze sie z czyjegoś szczęścia, jestem silna i niezależna i irytują mnie fałszywe osoby a takie są wszędzie, na palcach ręki można policzyć tych normalnych. Czy tak trudno wam się zmienić?

chyba tu nie ma podobnych mi ;) szkoda :(

jestes sobą i tyle

No tak jestem sobą, ale mam wrażenie że nie pasuje do tego świata, ciężko znaleźć kogoś podobnego, nie kręcą mnie takie rzeczy jak wyżej napisałam.

up

czlowieku, przywyknij, ludzi nie zmienisz. ja juz dawno przestalam sie ludzic. trzeba szukac bialych krukow i tyle.

ciezko mi przywyknąć... w gimnazjum mialam przyjaciół, wtedy jeszcze byli normalni,wszyscy z wiekiem się zmieniają :( w liceum sie zaczyna, wsrod starszych to juz plaga.

a Ty po czym poznajesz ze dany czlowiek jest wyjatkowy?

up

niech się odezwie jakaś perelka:)

upup

up

ehh Wiola Wiola... ;) be strong&brave!!