Czy usunięcie ciąży to konieczne wyjście z tej sytuacji?

Moja mama się rozwiodła, poznała później kogoś i od 3 lat są szczęśliwym małżeństwem, mieszkamy razem. Mąż mamy stracił żonę w wypadku i ma syna który jest ode mnie rok starszy. Zawsze miałam dobry kontakt z moim bratem przyrodnim. Wszystko było dobrze, mamy wspólnych znajomych. Zrobiliśmy kiedyś małą imprezę gdy rodziców nie było w domu, wypiliśmy wtedy trochę i gdy wszyscy już poszli sobie doszło między nami do czegoś więcej, powtórzyliśmy to później jeszcze kilka razy ale powiedziałam stop bo miałam wyrzuty sumienia. Problem w tym, że jestem w ciąży i nie wiem co zrobić. Może najlepiej byłoby usunąć tak żeby nikt nie wiedział albo urodzę i powiem, że nie znam ojca, że zrobiłam to z kimś przypadkowym na imprezie? Nie chcę żeby to zniszczyło związek rodziców, tak dobrze im się układa. Zupełnie nie wiem co teraz zrobić, nawet D. jeszcze nie wie o ciąży. :(

pprzecież to nie jest twój rodzony brat, tylko jakby obca osoba, więc dlaczego ma to zniszczyć życie rodziców. Możecie wychować dziecko razem, nie mówię od razu o ślubie, ale o tym żeby dziecko miało dwoje rodziców!

Wiem, że nie jesteśmy ze sobą spokrewnieni z więzi krwi, teoretycznie nie zrobiliśmy nic złego ale sytuacja jednak dziwna i dla rodziców to może być szok. Nie chcę tak naprawdę usunąć ciąży, to wbrew moim zasadom, a dziecko nie jest niczemu winne. Pretensje mogę mieć tylko do siebie ale nie wiem jak oni zareagują gdy się dowiedzą, nie wiem jak z tego wybrnąć żeby obyło się bez problemów. Jeszcze nawet nie powiedziałam D. że zaszłam w ciążę, jak on mnie jeszcze dobije to już całkiem. :(

Trochę jak związek Sereny i Dana w Gossip Girl.

powiedz mu w końcu on też ma w tym udział, niech się zachowa jak prawdziwy facet, ile macie lat? myślę że twoja mama zrozumie, dziecko wychowasz i zobaczysz że będzie wszystko ok!

Masz inne wyjście niż zabicie dziecka, a mianowicie okno życia możesz anonimowo oddać dziecko do okienka a zajmą się nim siostry zakonne.

a czujecie cos do siebie z tych chlopakiem? Moze porozmawiajcie, czy macie jakąs szanse na bycie razem, a dopiero potem zdecyduj. Moze rodzice będa w szoku, ale przejdzie im.

przeciez nie zostalas zgwalcona...sama tego chcialas i powinnas liczyc sie z konsekwencjami...to dziecko to przeciez czesc ciebie!!!!

Jak już mam urodzić dziecko to chcę żeby zostało ze mną, nie chcę oddać. Wtedy to będzie bez różnicy już bo rodzice i tak by wiedzieli o ciąży, a nie mogłabym chyba oddać. Jesteśmy młodzi. Ja mam 19 lat jestem dopiero po maturach on ma 20 lat i pracuje i studiuje zaocznie. Żałuję, że doszło między nami do takiej sytuacji. W ogóle mam wrażenie, że gdy powiedziałam mu, że nie chcę tak dalej to nasze relacje się popsuły trochę, on jakoś unika mnie. Bardzo go lubię ale nie wiem czy mogłoby coś być z tego. No i rodzice..

Nie kłam że nie znasz ojca dziecka bo dziecko może być podobne do syna męża Twojej mamy i tak się wyda.

O qrwa jak w ogole doszlo miedzy wami do sexu???? ja pizgam!

z prawnego punktu widzenia i tak nie możecie wziąć slubu, mimo, że nie łączą was więzy krwi skoro rodzice wasi są małżeństwem. Jednak dziecko niczemu nie winne. Trudna sprawa

ja pie**ole ale jesteś poj**ana życze wam blizniaków i szczescia na nowej drodze życia

Niektórzy to prawa nie znają a komentują ile wlezie. Tylko i wyłącznie więzy krwi powodują że nie można ślubować. Rodzeństwo nabyte a więc sobie obce więzami krwi, jest wg. prawa dla siebie obce. Zachęcam do przeczytania przepisów a potem udzielania odpowiedzi. Nie ma żadnych przeciwności dla tego żeby autorka mogła się związać i normalnie żyć. Chyba że przeszkadza to komuś w katolandzie. Autorko - głowa do góry i powodzenia.

Sądzę że najlepiej będzie jak powiecie prawdę. Gdybym ja była na miejscu twojej matki to jakoś bym to przełknęła.

Pogadaj najpierw o tym z tym chłopakiem i coś wymyślcie.