Dziecko

Witam. Może tu ktoś mnie wysłucha. Mam 21 lat jestem w związku półtora roku i w 6 miesiącu ciąży. Myślałam że On to ten jedyny, czułam się szczęśliwa przy nim, cieszyłam z tej ciąży , ma być córeczka Zuzia. Tyle że przestało mnie to cieszyć. Nic mi się nie chce , wiem że nie będę dobrą matką. Nawet teraz nie potrafię zadbać o maleństwo , nie potrafie rzucić palenia i dusze ją ciągle. Czuję się cholernie samotna i źle z tym wszystkim. On pracuje cały czas , rozumiem to chce o nas dbać. Nie wiem co sie ze mną dzieje, czuję poprostu że nie chce dziecka , że nie pokocham jej, nie kocham jego. Nie mam z kim porozmawiać wszyscy myślą że jestem szczęśliwa ale tak wcale nie jest.Przez ciąże straciłam wszystko. Nie mogłam skończyć szkoły , straciłam koleżanki bo niestety zero imprez itd.

Przez ciąże straciłam wszystko. Nie mogłam skończyć szkoły , straciłam koleżanki bo niestety zero imprez itd. Jak to przez ciąże ,chyba przez brak wyobraźni ,tak tak antykoncepcja zawiodła za pewne ,dziewczyno daj sobie kopa w d**ę idź do parku do ludzi złap słońca trochę ,i nie pisz głupot ciąża to nie przeszkoda w skończeniu szkoły ,chyba że trzeba plackiem leżeć ale Ty chyba nie musisz .

Właśnie muszę. Trochę spacerku nie za dużo. Zero wysiłku seksu itd. Mam poronienie zagrażające, a u małej wykryli problemy z serduszkiem. To była , jest chciana ciąża nikt nie mógł przewidzieć kompikacji...

Nie k***a to jest głupsza niż -nie mam słów ,dziecko ma problemy z serduszkiem a ty kopcisz ,nie żal mi Ciebie wcale ,dziecka szkoda że taką głupia matkę będzie miało .