mama sie do mnie od wczoraj nie odzywa:(

Smutno mi strasznie bo ja jej nic nie zrobiłam...pokłóciłyśmy się o coś co moim zdaniem nie jest powodem do cichych dni(wg mnie nic nie jest powodem do cichych dni bo sprawy się załatwia rozmową a nie milczeniem) ale ona zawsze jak się jej zwroci uwagę czy powie żeby sie nie wtrącała to potem jest obrażona przez kilka dni(2-3 najmarniej) Dlaczego taka jest? Mieszkamy z mężem z nią (jest jeszcze mój brat ale za rok się wyprowadza do innego miasta)i pomieszkamy jeszcze 2-3 lata bo tyle potrwa zanim stanie nasz samodzielny dom. Powiedziałam jej ze chce mieć więcej swojej intymności, więcej robic po swojemu, poszlo akurat o to ze chce oddzielnie robic pranie i aby nie prasowala moich i męża rzeczy bo ja nie lubie po prostu uprasowanej bielizny(potem mnie pije swędzi skóra) a zresztą jak chce to sama sobie uprasuje. No i nawrzeszczała na mnie ze to fanaberie ze niedługo może jeszcze połki w lodówce będę chciała mieć swoje i ze ona jest więźniem w swoim domu itp. Ja przecież nie chciałam dużo? Troche swojego, własnego. Dzis posprzątałam wszystkie pokoje, kuchanie łazienke, obiad zrobiłam. a ona weszła do domu po pracy(ja jestem na l4 w 24 tygodniu ciąży) i nawet do mnie się słowem nie odezwała...do psa nawet cos mówiła a do mnie nic. Wczoraj mój mąż się jej pyta: mamo dobrze w tych spodniach wyglądam czy skrócić trzeba-a ona na to obrażonym głosem- "ja się nie wtrącam"! Czy ja tak dużo chce? trochę własnej odrębności? Ona nie może tego zrobzumiec? I to nieodzywanie.... się po prostu mi przykro:(

Nie da się jej nic powiedzieć bo zaraz do mnie wyskakuje z tekstami: "nienawidzisz mnie", "byś mnie z chęcią usunela-mieszkanie byście mieli" Albo wiem ze mnie nie lubicie.... Ona ma strasznie niskie poczucie własnej wartości ale nikt na boga jej nigdy tak nie powiedział co ona wygaduje!!! Rozwiodla się z ojcem...i wczoraj jak ja o tym praniu to ona do mnie: No pewnie już jeden mnie próbowal zniszczyć i z domu wyrzucić".- aluzja do ojca i do mnie(tylko ojciec się wyprowadził z dnia na dzień i nawet nic nie wzial-wiec takiej sytuacji nie bylo) A w ogóle takie cos w takiej rozmowie to był cios poniżej pasa.

uroki mieszkania z rodzicami :) twoja mama nie ma jakiś dużych powodow do obrazania ale z drugiej strony to po co ty sie odzywalas, przeciez ona nic zlego nie zrobiła?? Wyprasowala bielizne, wielkie halo, popros zeby bielizny nie prasowala albo poprostu zbieraj pranie przed nią i bierz do siebie.. No chyba ze wam z szafy zabiera te bielizne :D a lodowke zawsze mozecie sobie kupic swoja... no chyba ze was nie stac :P

poczekaj aż się uspokoi i spróbuj wtedy z nią porozmawiaj. Póki co nic nie zrobisz. Pomijam fakt, że mieszkanie z rodzicami to zawsze kiepski pomysł.

Wiem ze mieszkanie z rodzicami to kiepski pomysl i mieszkaliśmy w wynajętym mieszkaniu,ale...perspektyw na budwe domu było tyle co nic...no i ciąża. A dzialke mamy i pozwolenie było wyrobione . Tesciowie dali trochę kasy, my uzbieraliśmy trochę i kredytu chcemy dobrac no ale ze 2-3 lata trzeba się przemęczyć.

to się przemęcz i jeżeli mam być szczera - odpuść, tak dla świętego spokoju. Jak mama jest taka przewrażliwiona to niewiele zdziałasz, a w gruncie rzeczy jesteś u niej.

ehhh...masz racje. Byłam w szpitalu kilka dni z powodu twardnienia brzucha...wróciłam a w domu syf kila i mogila. Niepoodkurzane kilka dni(pies ma długie wlosy i wszędzie są -nawet w zarciu) wszędzie resztki a to chleba a to jakiegoś zżarcia wszędzie porozkładane cos...dzisiaj się wzielam za sprzątanie i naprawdę się napracowałam(ogólnie odkad mieszkamy tu mama zle nie ma) dokładamy się do jedzenia kosztów ,kupujemy cos a to ostatnio szafka do łazienki a to jakies rolety...ja sprzątam odkurzam gotuje robie zakupy i wyprowadzam psa-mama nic robic ni musi. Chcialabym tylko aby była mila.O np. wczoraj balkon uprzątnęłam bo bylam tam syfialnia...a ona nawet dziekuje nie powie choć nie musi robic nic w tygodniu bo ja codziennie robie wszystko...i jeszcze nawet słowa powiedzieć nie mogę bo obraza-i to nie o to chodzi ze mi się nie chce robic bo lubie sprzatac tylko oczekiwałabym krzty wdziecznosci.

Kochana moja matka nie odzywała się do mnie ostatnio miesiąc, cały czas mi coś wypomina, wiecznie o coś oskarża, też mnie ignoruje jak się pokłocimy, jedyne co możesz zrobić tozacząć szanować siebie i swoją godność, nie zmienisz jej i.nie przekonasz do swoich racji

Masz racje....ona zchowuje się jak obrażona księżniczka. Np. Kiedys do mojego ojca zanim się rozwiedli potrafila się o byle gówno nie odzywac np. 3 tygodnie... Mi porpostu jest przykro bo to moja matka-kocham ją -i smutno ze tak mnie traktuje-chciałabym aby mnie po prostu traktowala jak dorosłego człowieka który czasem ma własne zdanie. Nie wiem wogole jak ona tak może zyc bez odzywania się? Ja z mężem nawet jak się posprzeczam(choć rzadko) to nie umiemy się 10 minut nie odzywac.

Dodam coś jeszcze, skończ z oczekiwaniami, z potrzeba usłyszenia dziękuję, z potrzeba bycia akceptowana i doceniana. To się nigdy nie wydarzy

Cóż widać musze się z tym pogodzić, mimo że jestem dorosla mam swojego męza i dziecko w drodze to potrafie płakać przez moja matke bo po prostu jej zachowanie boli. Powiedziałam jej wczoraj przy tej kłótni że mogłabym isc z nia do psychologa na coś ala mediacje to do mnie wrzasnęła ze : phi! sama sobie idz!. Musze widać skonczyc z "Niańczeniem się z nią" bo jak tak się zastanowię to robie wszystko aby czasem ksiażniczki nie urazic...ajj.