Czasem mi smutno jak myśle sobie, że myślalam, że coś znaczyłam..

Miałam przyjaciółkę.. Spotykalysmy sie poza szkołą.. Dzieliłysmy sie marzeniami, wyobrazeniami, gadałysmy o przeczytanych ksiazkach, filmach, o skrytych nadziejach, o przeszlosci, przyszlosci.. A potem ja zaczelam miec probelmy ze soba, przestałam radzic sobie z tym co działo sie w moim domu.. potem całkiem spieprzyłam sobie wszystko.. więc dla jej dobra przestałamsie do niej odzywać.. urwałam kontakt.. całkiem.. Ale jej w ogole nie zalezalo jak widac.. nie pisala..nnie przychodzila (RAZ jak mnie nie bylo..) . Koniec znajomości. Gdyby chociaż zapytała co sie ze mna dzieje.. wiedziala ze cos jest nie tak.. próbowałam czasem mówić owijajac w bawełnę.. To takie smutne jak widze teraz ze dodaje swoje usmeichniete fotki na tego gownianego facebooka.. Jak widać nie byłam nikim ważnym dla niej..

:(

Kochana nie martw się- to nie była Twoja prawdziwa przyjaciółka... nie martw się :)

i czego się marzesz? nie lepiej ogarnąć się i żyć swoim życiem? fejs to dzisiaj wyznacznik udanego życia i kariery? dziwna młodzież :-O