Po prostu wyżalić ...

Chcę się wyżalić na tym forum, bo po prostu nie mam już sił. Żeby żyć i wgl. Mam 18lat a już łysieję i siwieję. Gdybym była facetem mogłabym się ogolić. NIESTETY jestem kobietą....problemem ,któremu "zawdzięczam" to co mam to moj "ojciec". Od dziecka jestem poniewierana (razem z moim bratem i mamą). Brat nie dał rady- nie ma trzydziestki a już ma wrzody żołądka, nerwicę, zaraz robi się blady i mdleje. Matka jest chora poważnie na serce...Nie chce żeby było z nią gorzej ale w domu codziennie są awantury kilkugodzinne. Nie wiem co mam już robić. Z wyglądem też dobrze nie jest. Jestem po prostu gruba, obtłuszczona. Każdy stres (mam ich wiele) zajadam co widać. Dzięki takim skokom na wadze mam rozstępy, itp. No nie wspomne o przegranej loterii genetycznej...mam wszystkie złe cechy rodziców. Wyglądu jak i charakteru. Codziennie patrze w lustro i mam do siebie odrazę. Nie chce wyglądać jak ten idiota!!! Nie mam pomysłu co robić...muszę żyć bo co z mamą...a nie chce tych męczarń. Jestem sama z moim problemem. Nie wiem co robić.....

dfsnthWE

usamodzielnij się jak najszybciej, znajdź prace i uciekaj z tego toksycznego domu jak będziesz z daleka od ojca łatwiej będzie ci zaakceptować kompleksy dot wyglądu, będzie mniej stresów to i uda się schudnąć i racjonalniej się odżywiać powodzenia, jesteś jeszcze tak młoda, żal tracić młodość na smutki i stresy, to pisze ci stara baba 39 lat

tez przez lata zylem z alkoholikiem itd itd. bylem silny, wynioslem sie, bylo ciezko, ale po latach okazuje sie ze to byla dobra decyzja. udalo mi sie, patrze na to z boku. mlodszemu rodzenstwu z czasem pomoglem i takze sie wyniesli. matka zostala, ale pijak zrozumial ze ona takze moze odejsc i trosze sie ustatkowal. po za tym sa osrodki ktore pomagaja w takich sytuacjach wspolczuje i co moge powiedziec to tylko to zebys byla silna

właśnie został mi tu rok. Skończę szkołę i mnie tu nie bedzie. Tylko bojęsię o mamę. To jedyna osoba jaką mam w życiu....właśnie nie mam już siły żeby być silną...powoli jest coraz gorzej....