jak długo na niego czekać

Jestem z nim 7 miesięcy, nigdy się nie kłóciliśmy. Ale od kilku tygodni atmosfera zaczęła się zmieniać. Zaczęliśmy się irytować małymi rzeczami, ale kłótni nie było. Seksu z resztą też nie... Nie miał na niego ochoty, alni na to żeby mi powiedzieć co się stało. Było coraz gorzej, coraz więcej nieporozumień, moich fochów, jego milczenia. Więc koniec... bardzo szybko tego pożałowałam, bo kocham go i tęsknię za nim. Mamy kontakt-ograniczony oczywiście. Dużo już sobie wyjaśniliśmy. Ale teraz on musi sobie poukładać wszystko w głowie, a ja czekam... ale jak długo ? Pomocy

inna pewnie juz mu poukladala :)... mysle, ze o niego nie musisz sie martwic.... zacznij myslec o sobie

no... ja też tak czekałam, nie wytrzymałam, nacisnęłam, i teraz cisza od tygodni... nie wiem, bez sensu to, cierpliwości mi zabrakło i zepsułam

Co wy gadacie? Jak jest prawdziwe uczucie, to nie ma żadnych przerw ukladania sobie, czekania. Zlejcie te fochy z góry na dol...

no właśnie, ja też nasiskałam i teraz mam...czekać muszę aż księciunio się stęskni i raczy się określić.

Sobą to można się zająć, spoko, ale z myśli sobie go nie wyczeszę! Niestety, a to jest najgorsze...siedzisz kminisz niesamowite rzeczy....i się pogrążasz coraz bardziej.

Frida6 - nie ma innej, tego jestem pewna w 1000%

moze ci sie tylko wydaje :) .... widze objawy znudzenia i stad ta sytuacja w ktorej sie znalazlas. daj sobie spokoj i zajmij sie swoim zyciem. nie mowie, ze zaraz masz biegac i na sile szukac zastepstwa:) ... moze jakies zapomniane hobby.... dzieki temu, do twojego zycia wejda nowi ludzie ... nowi ludzie, to nowe znajomosci ... wszystko mija, wiec twoje zainteresowanie bylym facetem moze minac rowniez... a jesli tobie nie minie i jemu rowniez... to zawsze mozecie sie znowu "zejsc" :)

Wiesz, to raczej Nasza domena że nie wiemy czego chcemy, a nie męska. On się zalewa nieustannym poczuciem winy i on musi zatęsknić i on się tak strasznie męczy z tymi myślami jak mnie skrzywdził tym zaniedbywaniem. On, on,on, jego, jemu...

Masz rację Frida,nawet wczoraj o tym samym pomyślałam i wracam do daaawnego hobby- jazdy konnej. Szukanie "zastępstwa" nie wchodzi w grę... że tak powiem...za bardzo go kocham i na samą myśl o tym mam już wyrzuty sumienia.

a ja wciąż chcę na niego czekać...

Czekaj do usranej śmierci...:D