Czy mogła byś być z niewidomym facetem?

Po prostu piszę to co myślę, czuje a jeśli komuś pasuje mój sposób to nawiązuje się rozmowa.

Jak szczerze,to...dobrze :D.A ja do pracy ruszam! Dobrego wieczoru :-)

Również życzę miłego wieczoru. Pozdrawiam.

i co-koniec tematu...?

Autorze jesteś jeszczę?

hej jak tam autorze??

Witam, jestem.

I jak mija popołudnie:)

Dziękuje dobrze, wróciłem z pracy, zjadłem obiad trochę sprzątnąłem mieszkanie i odpoczywam przed kompem. Szkoda że rozmawiacie ze mną jako "gość" nie dajecie mi możliwości rozróżnienia, co trochę utrudnia. Pozdrawiam.

A to ja takie pseudo przyjęłam-może to coś Ci ułatwi.. Zastanawia mnie skąd u Ciebie takie pozytywne podejście do życia?

Po prostu taki jestem, uważam że na zamartwianie zawszę może przyjść czas.

Podziwiam taką postawę-we mnie więcej jest pesymizmu...Masz rację na zamartwianie zawsze pewnie przyjdzie czas,nawet podobno mozna sie nauczyć optymistycznego nastawienia....

Tak jak mówisz można nauczyć się takiego podejścia a myślę że one jest zdrowsze i właściwsze, więc trzeba równać w górę i ćwiczyć je bez względu na to w jakiej jesteśmy sytuacji. Pamiętaj szklanka może być do połowy pełna bądź do połowy pusta. Pozdrawiam Ciebie.

Pewnie tak...Więc będę musiała zacząć patrzeć bardziej radośnie....na życie. Również pozdrawiam Ciebie:)

Życzę powodzenia.

Dzięki przyda się... A ja Tobie życzę abyś zawsze szklanka była do połowy pełna.Miłego popołudnia...

Dziękuje.

Czy możemy się poznać, na mail?

Proponuje rozmowę na kafe.

Odpowiem tak jak najbardziej z osobą niepełnosprawną ;) ,przeważnie tacy ludzie są wyjątkowi ,muszą jeszcze raz walczyc z życiem wśród wiadomo jakich ludzi teraz na świecie ludzie nie szanują osób niepełnosprawnych tylko je wyśmiewają ,więc pomyście sobie z jakim trudem muszą życ , ale za to są bardziej śilni ,wrażliwi , mądrzy . A jeśli jakaś osoba kocha to nie widzi przeszkód . Sorrki za błędy .

Jak tam autorze mija niedziela...leniwie? U mnie tak właśnie...leniwie

Witam, ja dopiero wróciłem, niedziela była raczej aktywna.

Autorze czy bywasz jeszczę na tym topiku?

Witam ponownie.

a mnie sie śnie juz którys raz z kolei że poznałam meżczyznę niewidomego i dopeiro zaczłęam sie interesować tym tematem

gdzieś od dwóch tygodni tzn. dwa tygodnie temu miałam sen w którym to byłam panną i poznałam gdzieś w ośrodku wypoczynkowym niewidomego super przystojnego chłopaka i byłam z nim od tamtej pory ten sen mam cłąy czas przed oczami i własnie od tamtej pory myśle czy ja mogłabym byc z niewidomym i doszłam do wniosku że tak pomimo, że byłoby to trudne

tylko gdyby to był chłopak z mego snu taki co ma ciemne włosy i w rożowej koszuli

Pozornie może się wydawać że to jest ciężkie, tzn. życie z niewidomą osobą ale tak na prawdę to wszystko zależy od współpracy mam na myśli odkładanie rzeczy na wmiarę to samo miejsce ect. Ja nie widzę od 13 lat i już przyzwyczaiłem się do tego stanu, są oczywiście jakieś ograniczenia ale ja się nad nimi nie zastanawiam, teraz jest tyle różnych sprzętów ułatwiających życiem że jest łatwiej niż np 40 lat temu.

wiesz ja mam wujka niewidomego ma obecnie kobiete nie maja slubu ale są ze sobą gdzies od 20 lat we dwoje na pewno im łatwiej ona miała dziecko z poprzedniego zwiazku z tą cóką wprowadziła sie do niegiego ale puki mieszkał sam miał tak czysto w odmu jak nikt inny niektórzy bardzo dobrze widzący tak nie mają tez stracił wzrok stopniowo. Ale w tym zwiazku o tyle jest łątiwej ze oni mieli juz po 40 lat mieli renty i jakos sobie spokojnie żyją i funkcjonują natomiast młoda osoba kóra chce pracowac i chciałby sie zwiazac z niewidomą miała by na pewno dużo truniej ale przy wsparciu bliskich pewnie wszystko da rade

jeszcze trudniej jest gdy pojawia sie dziecko bo ja p chciałabym miec dzieci na pewno i wtedy no niestety masz jak dwoje dzieci i męża i dziecko bo pomimo dobrej woli tatusia to jak dziecko zacznie chodzic chorować chodzić do szkoły wszystkie obowiazki spadaja na matkę