czy to może być CHAD?

od jakiegoś 1,5 roku dzieje się ze mną coraz gorzej. na tydzień dobrego samopoczucia przypada tydzień złego. raz czuje się bosko, zdaję sobie sprawę ze swoich zalet i potrafię obiektywnie na siebie spojrzeć, mam ochotę wychodzić, śmiać się, socjalizować się z ludźmi, a później zmienia mi się to o 180 stopni. mam myśli samobójcze, zadręczam się negatywnymi myślami, potrafię przepłakać pół dnia bez większego powodu, nakręcając się myślami że jestem beznadziejna, że niczego nie osiągnęłam i już nie osiągnę, brzydzę się samą sobą. bardzo negatywnie wpływa to na mój związek, życie rodzinne. bardzo się staram zachowywać jakoś normalnie, bez odchyleń ale jeden drobiazg może doprowadzić mnie do skrajnego stanu i tedy to już jakoś samo leci. czy ktoś tak ma? czy ktoś może mi pomóc? boję się iść do psychologa, bo mam obawę że odprawi mnie i powie że sama sobie tworze problemy (bo tak poniekąd jest, ale nie potrafię się przed tym powstrzymać)