Były!

Chodziłam z tym człowiekiem 2 lata, zerwałam ze względu na jego grzeszki. Mimo tego liczyłam, że uda nam się zachować poprawne stosunki. Jak bardzo się pomyliłam!!! Obgaduje mnie do połowy miasta, psuje opinie wymyślając niestworzone historie na mój temat. Ciągle widzę uśmieszki i szepty gdy natknę się na jego znajomych. To on ON!! zawinił, więc powinien przynajmniej siedzieć cicho. Trwa to już ponad rok, a ja czuję się szykanowana i zaszczuta coraz to nowszymi rewelacjami, które do mnie trafiają. Chłopak ma byle jaką pracę, byle jakie życie, ogólnie żyje byle jak, pijąc alkohol z koleżkami. Ja bardzo dbałam o swoje życie i jestem człowiekiem, któremu wiele się w życiu chce osiągnąć. Stąd dobre studia z dobrymi ocenami, dobra praca, wysoka kultura osobista. Uchodzę wśród swoich znajomych i osób, które żyją obok za sympatyczną, "równą", inteligentną babkę, a tutaj taki klops. Wiem, że były robi to może z kompleksów, może dlatego, że kochał. Tyle się starałam, żeby było kulturalnie i poprawnie, a on robi ze mnie puszczalską tapeciarę z dyskotek rodem. Mam na tyle zrytą psychikę przez typa, że boję się spotykać z kimkolwiek. Już spotykałam się z facetem, oczywiście słyszał "opinię" o mnie :(, było mi na tyle przykro, że sobie podarowałam i go olałam, bo nie chciałam, żeby się za mnie wstydził :( ;( Poradźcie coś, dodam, że kulturalna rozmowa na poziomie i na spokojnie z tym panem odpada.

milosc... to teraz takie foux pax... stawiajmy na interesy

Fakt masz słabiutką psychikę skoro przejmujesz się opinią jakiegoś menela i jego koleżków:o Tak na opinii tego środowiska Ci zależy?? Nie wystarczy opinia twoich znajomych ??

Co on sobie myśli to pół biedy, jest mi zwyczajnie przykro, że takich oszczerstw musi wysłuchiwać MOJE środowisko, moja rodzina, moi współpracownicy :( On już nie pluje jadem do 2-3 osób, tylko do wielu. A wiecie jak jest- "w każdej plotce jest ziarno prawdy" :( Jak się od niego uwolnić? On miewa dziewczyny, z każdą nową łudzę się, że ode mnie się odczepi, jednak tak się nie dzieje. Jestem słabej psychiki- nie wypieram się tego, jestem wrażliwą osobą. Gdyby to była jeszcze krytyka, to umiałabym ją przyjąć, a to nie krytyka, tylko obelgi :(

nienawisc to nie jest przeciwienstwo milosci... mozesz sie poczuc doceniona

A jest w twoim przypadku to ziarno prawdy?? Jeżeli nie ma ,to po prostu palanta ignoruj. Co do znajomych,to jeśli są dobrymi znajomymi ,to będą po twojej stronie,a jeśli nie ,to po jakiego czorta Ci tacy "znajomi"??

Uwierzcie mi, że bardzo długo byłam silna. Mam wspaniałych znajomych i rodzinę- oni mnie podnosili na duchu. Jednak on mnie w końcu złamał. Boję się kogoś nawet poznać...bo może słyszał. Unikam go jak ognia, jak widzę to aż trzęsą mi się ręce. Starając się o jakąś przyzwoitość i o to, by konflikt nie narastał, poprosiłam wszystkich, żeby mi nie donosili o tych rewelacjach, jednak ciągle widzę jakieś dziwaczne reakcje. Zrobienie zakupów nawet jest ciężkie. Ostatnio jego znajomi wyśmiali mnie i nabijali się ze mnie w supermarkecie. Takich sytuacji jest dużo i coraz bardziej mnie dobijają.

To zbieraj te rewelacje ,a potem możesz palantowi zrobić sprawę o naruszenie dóbr osobistych. Dziewczyno nie możesz poddać się jak ciele na rzezi.

Albo foux pas :-D

A nie czasami faux pas ??:D