No nie rozumiem

jak ale w jaki sposob matka która modli się całymi dniami i biega często do Koscioła moze nie kochac własnej córki tylko pod wpływem obcego człowieka dzwonic do Niej i udawac miła i troskliwa ale wystraczy chwila czy jakis dzien zeby ta całą frustracja,zlosc,niechęc,obojetnosc wobec córki wylazł z niej nagle i przypomniały córce ze caeł dziecinstwo i młodosc nie miała własciwie dobrej kochajacej mamy...jak to mozliwe ze dziewczyna po studiach uwazajaca sie za katoliczkę sypia 8 czy 9 rok z facetem,nota bene tez katoliikiem po studiach i wmawia małemu dziecku ze jesli nie pojdzie ono do Kosciółka to nie ma prawa pokazywac sie u babci,własnie tej ktora nie kocha swojej córki?dlaczego brat ksiądz nie pomoze biednej siostrze w zorganizowaniu wakacji jej dzieciom bo wymawia sie tym ze go nie stać ,ze ma dlugi a za chwile wyjezdza na wczasy w Polsce i kilka tygodni za granicę?dlaczego rodzina katolicka nie potrafi nawzajem sobie pomagac a rodziny patologiczne często są ze soba bardzo zżyte?o co tu chodzi?katolicy co z wami?

bez kropek, brzmi to jak belkot, nie da sie czytac

sorki ale pisałam w emocjach

prowo

Prawda jest taka ze chodzi tu o stosunek do drugiego czlowieka.Wiary w to nie mieszaj.Kazdy moze powiedziec ze jest wierzacy i co z tego,to jego czyny go definiuja,nie deklaracje.