Lepiej być z facetem, który mnie w 100% nie pociąga czy wybrać samotność ??

Jak myslicie ? Poznalam takiego faceta, z charakteru jest fajny, dogadujemy sie, chociaz nie czuje emocjonalnej ekstazy :O po prostu jak dobry kolega, z wygladu jest bardzo atrakcyjny ale to tez nie moj ideał w 100%... mam 24 lata,on 28 i tak sobie mysle czy sprobowac stworzyc związek ? (nigdy nie bylam w zadnym powaznym) czy jednak nie probowac i czekac na innego ? ( mozliwe, ze sie nigdy nie doczekam)

upp

samotność

trudno powiedzieć,ale przeważnie nie ma nic dobrego z relacji międzyludzkich nieco na siłę,to nawet jak ludzi łączy,żeby być dobrym kolegą i koleżanką,to za mało na dłuższą metę

jak nie ma chemii to nie ma związku - nie można być z kimś kto nie pociąga fizycznie

nie warto, potem wrocisz tutaj załamana albo co gorsza z dzieckiem

Co wy pieprzycie? Przecież wszyscy brzydcy i przeciętni którzy są z sobą związani, nie czują do siebie fizycznego pociągu, nie ma żadnej chemii w ich związkach a żyją razem.

Ja mialam ten sam dylemat z miesiac temu , i wybralam samotnośc

Co wy pieprzycie? Przecież wszyscy brzydcy i przeciętni którzy są z sobą związani, nie czują do siebie fizycznego pociągu, nie ma żadnej chemii w ich związkach a żyją razem bo nie mają wyboru na lepszą 'partię' - w szczególności tak zachowują się baby, które uwielbiają żyć w emocjonalnym masochizmie

sa masochisci co tkwia w takich ukladahc,ale albo musze bo nei maja kasy,albo co ludize powiedzą

a w normalnym, a nie toksycznym związku wzajemna adoracja cielesności jest czymś normalnym

To procentowo niewiele jest nietoksycznych związków. Może z 20-30% .

no to jestem idealistką

związek z rozsądku ma sens..sama w ten sposób związałam się z mężczyzną,który jest dziś moim mężem,najbliższą osobą i najlepszym,najdroższym przyjacielem.

Nie krzywdź tego faceta! Jesteś powalona więc nie powinnaś z nikim być i zgnić w samotności zapomniana przez Boga i ludzi! Cholerna księżniczka co poniżej ideału nie zejdzie!

Jestem w dokładnie takiej samej sytuacji, co robić? Facet fajny, mądry, no ale... zero emocji z mojej strony, zero uczucia, oprócz zwykłej sympatii. Nie wiem, czy jest sens czekać na kogoś, kogo się naprawdę pokocha.

Byłam niedawno w takiej sytuacji i wybrałam samotność. Tyle, że mój nie był jakiś specjalnie mądry czy przystojny, po prostu miły człowiek, ale przecież nie będę gościowi całe życie kłamała, że ja także go kocham!

Ten mój też nie jest przystojny niestety... Taki przeciętny. Ale bardzo fajny z charakteru. Nie wiem, chyba też wybiorę samotność, bo na dłużą metę taki udawany związek by nie wyszedł.

Dziś fajny porządny facet nie ma szans na bycie pokochanym :(

Do gościa wyżej - chciałbys, żeby kobieta udawała miłość do Ciebie?

koniotrzep, mameja znowu w akcji

a jesteś pragmatyczką czy romantyczką? jeśli pragmatyczką to bierz go, w końcu w większość związków nie ma "romantycznej" miłości, tylko najwyżej przyjaźń, lęk przed samotnością, wyrachowanie, przyzwyczajenie itd. Natomiast jak jesteś romantyczką, to raczej nie ma sensu, tylko będziesz się męczyć

Samotność

Wejdę w związek z pierwszym znośnym chłopakiem który się pojawi i zrobię to na wszelki wypadek byleby nie zostać samotną! A potem będę udawać szczęśliwą, przecież mamy piękne zdjęcia itd...tymczasem żyję w kłamstwie i ciągłym staraniu się o związek, o to by partner nie zobaczył, że z mojej strony nie ma żadnego uczucia. Ale ważne, że nie jestem samotna, ważne że ludzie nie widzą mojej samotności, prawda?

Dla niektórych lepsza nawet udawana miłość niż całe życie w samotności.

Już znowu baba wyzywa od koniotrzepów i psuje temat

Ha co zrobić jak są partnerzy w związkach z innymi a jest jakas chemia... Ot pyt