Ambicje kontra serce...

Historyjka przydługa, ale jak nie opiszę, to nie zrozumiecie. Ze swoim Chłopakiem jestem od 3 lat i mam szczery zamiar być do końca życia. Mieszkamy ponad 220 km od siebie, więc to chyba najlepszy dowód, jak Nam na sobie zależy. ;) W tym roku dostaliśmy się na studia- ja do Krakowa, On do Zabrza. Niby fajnie, ale 3-letnie plany o wspólnym życiu chwilowo legły w gruzach. Na czym polega problem... Oprócz Krakowa dostałam się również do Katowic, a Uniwersytet Medyczny na który dostał się On ma dwa wydziały- Zabrze i Katowice. Niby fajnie- możemy być razem, ale... - Podobnoż z Katowic wszyscy uciekają do Zabrza, ponieważ ulewają nawet najlepszych uczniów, jeśli tylko mają taki kaprys, przez co medycyna to jeszcze większy kosmos niż normalnie. - Nie ukrywam, że u mnie różnica Kraków-Katowice jest ogromna, ponieważ Kraków jest o wiele lepszy i na pewno będzie mi łatwiej w przyszłości znaleźć pracę. - Też mam ambicje i chciałabym studiować na tak renomowanym Uniwersytecie, jakim jest ten w Krakowie, zamiast iść do gorszych Katowic. (poza tym- od dziecka marzyłam o studiowaniu w Krakowie ;) ) Ogółem na razie plan jest taki, że ja idę do Krakowa, a On postara się tam przenieść po roku. Niestety, na medycynie trzeba mieć średnią gdzieś 4.0, żeby w ogóle zacząć myśleć, ze są jakieś szanse na przeniesienie do krakowskiej uczelni, także jest to plan palcem na wodzie pisany... Mam teraz ostatnie dni, w przeciągu których muszę podjąć decyzję i kompletnie nie wiem, co zrobić... Doradźcie, napiszcie co o tym sądzicie- z pewnością mi to jakoś pomoże. :) Z góry wielkie dzięki!

wybierz studia na wymarzonej uczelni. miłość jeśli prawdziwa przetrwa. ja bym tak wybrała :)

No właśnie też tak sądzę, ale jak pomyślę, że jeszcze minimum rok będziemy się widywać średnio raz na 3 tygodnie, to mnie skręca...

wierz mi, jeszcze się sobą nacieszycie i będziecie szukali chwili bez siebie. takie jest życie. ;) :)

No wiem, wiem. :) Ale ciężko jest, kiedy się okazuje, że to, na co się czekało 3 lata i co przez ten czas podnosiło na duchu nie wyjdzie... :(

pacz perspektywicznie. miłość jeśli prawdziwa nie ucieknie, wszystko zależy jak będziecie ja pielęgnować a przecież potem zapewnicie sobie lepszy start, to istotne gdy dojdą dziec, problemy i szara codzienność. potem wspomnisz to co c pisze. niby, wykształcenie nie daje jakiejś twardej gwarancji(choć uczucie też) ale wierz mi, nawet gdybyście pobrali się w trzydziestkę, zdążycie się mieszkaniem ze sobą nacieszyć. :)

* patrz :D

Kraków. Twój facet sam powinien Ci to doradzić.

pacz perspektywicznie. miłość jeśli prawdziwa nie ucieknie, wszystko zależy jak będziecie ja pielęgnować a przecież potem zapewnicie sobie lepszy start, to istotne gdy dojdą dziec, problemy i szara codzienność. potem wspomnisz to co c pisze. niby, wykształcenie nie daje jakiejś twardej gwarancji(choć uczucie też) ale wierz mi, nawet gdybyście pobrali się w trzydziestkę, zdążycie się mieszkaniem ze sobą nacieszyć. usmiech.gif No patrzę, patrzę, ale ja właśnie nie chcę pobierać się w wieku 30 lat. Pobralibyśmy się już teraz, ale kto weźmie na poważnie ślub 19-latków? :P Jeśli nie w tym roku, to na pewno w późniejszych będziemy coś kombinować,bo 5 lat bez siebie nie przeżyjemy ;)

On mówi, żebym szła do Krakowa i na Jego miejscu zrobiłabym to samo, ale jestem na swoim miejscu i wiem, że są rzeczy ważniejsze od studiów.