Syndrom DDRR i DDA

nie chodzi o to żeby taką osobę głaskać po głowie, trzeba czasem silnego wstrząsu żeby taka osoba się ogarnęła, np rozstania , chodzi raczej o to by nie powielać schematu z jej rodzinnego domu czyli kłótni, wyzwisk, dlatego trzeba ze spokojem i stanowczością działać

zgadazm sie w 100%.

oczywiscie nie mowie zeby zaraz rzucac taka dziewczyne ale u mnie to byl wstrzas kiedy zobaczylam zo go krzywdze i on sie odsuwa ode mnie. teraz bez wzgledu na to czy wroci czy nie ide na terapie

Dorosle Dzieci Alkoholikow i Dorosle Dzieci Rodzin Rozbitych, Dysfunkcyjnych poczytaj pare postow wstecz

onaDDA terapię robisz tylko dla siebie,nie dla kogoś,bo wtedy taka terapia traci sens,masz poprawić swoje życie,a przy okazji poprawisz wasze-z tym czy innym partnerem

onaDDA decyzja ostateczna ? Trzymam kciuki!:)

To co robia kobiety z syndromem DDRR i DDA to odbywa sie swiadomie ? chca tto rbic? robia to w jakims celu ? (chodzi o te wszystkie dziwne zachowania itd)

?

Jestem dda..potrzebowałam lat żeby się trochę zmienic.Zostaly szczatki dda we mnie z których pewnie nigdy się nie wylecze.Nigdy nie będę wolna..ten syndrom zostanie ze mna az do śmierci. Przeszłam długą drogę, zeby byc chociaż troche normalną kobietą.

W życiu bym się nie związał z taka 'poalkoholikową' patologią, przykro, ale takie mam doświadczenia i nie tylko ja. Wszędzie widzą 'zuooo', w piwkach, w drinkach, ale zawsze starają się na siłę tłumaczyć swoje życie, tak jakby to kogoś obchodziło. Innym starają się narzucać swoje 'wzorce', a i tak nie widza swojej belki, ale potrafią dostrzec źdźbło w oku bliźniego. Łatwo takie rozpoznać po tych wrednych spojrzeniach i tępym wyrazie twarzy. Większość z nich ma znamiona pochodzenia z rodziny pijaków, takie krzywe mordki i śmieszne, małe oczka; łatwo je zbałamucić i pobawić się nimi; aczkolwiek takiej bym nie tknął (cholera wie co to w sobie nosi).

Dziecko,od poniedziałku szkoła się zaczyna,więc idź lepiej pakować plecak:O

Troche poleciales kolego, serio :) mysle ze jakbym Ci 'pokazal' moja panne to ys wszystko cofal co powiedziales, ale whateva - kazdy ma prawo do swojego zdania.

Swoje zdanie mam wyrobione na kilkuletnich doświadczeniach. Jestem po 30ce i trochę widziałem oraz doświadczyłem. Dzisiaj wiem jedno - żadnych popapranych patologicznych dziewuszek, no i tyle. Takie potrafią tylko niszczyć z czasem praktycznie wszystko. Najbardziej żałosne są te, które nienawidzą innych kobiet, mniej, lub bardziej.

piszecie o zachowniu kobiet z DDA a ja bym była wdzięczna jeśli mi ktoś opisze jak zachowują się mężczyźni z takich rodzin, mysle ze miałam z takim do czynienia,nawet byłam z nim w związku, ale niezdawałam sobie sprawy że to syndrom z dzieciństwa

Z tzw. 'mężczyznami' z trudnym dzieciństwem jest zabawnie - potrafią pic na umór, jak są sami, czyli bez rodziny lub kobiety. Jak nie jest sam, to jest 'na antybiotyku', zazwyczaj podczas jakiś imprez, ale jak nikt z poza bliskiego grona znajomych nie patrzy to przyjmuje ile wlezie i więcej. Potem przeprasza swoja babę i obiecuje 'nigdy więcej'. Sam jest wyczulony na picie, tylko, że u innych.

ktos jeszcze sie wypowie??

alkohol - ciągłe awantury, bijatyki, policja, nie przespane noce i moja przyjaciółka przeszła to samo. Nawet miała gorzej ponieważ była bita. Lecz nie mamy żadnego syndromu DDA. Funkcjonujemy normalnie, przyjaciółka nawet ma już męża. Wiec jakim cudem my w DDA nie wpadłyśmy? :)

widocznie nie wpadlyscie.

To jak to jest że niektórym udaje się nie wpaść w ten syndrom, a niektórzy wpadają na maxa? W jaki sposób od tego się uroniłyśmy? :D

Miałam na myśli "uchroniłyśmy" :P

Niemozliwe, byscie sie od tego uchroniły. DDA przejawia sie nie tylko w zwiazkach, ale tez w innych, w kazdej sferze zycia. Nawet mozecie o tym nie wiedziec, ze jakies wasze zachowania lub emocje mają swoje źródła w dzieciństwie.

Hm... W związkach jest ok. W życiu zawodowym i towarzyskim też. Naprawdę nic u siebie nie widzimy niepokojącego. :O

no to sie ciesz;] jak wizdisz inni maja takie problemy.

Tak czytając wszystkie powyższe posty to cieszę się, naprawdę;)

no i donrbze.

nie chce mi sie czytac calego ale wkurza mnie,ze wy zamiast pracowac nas soba obarczacie za wszystkie zlo rodzica alkoholika. nie rozumiem tego. w przeciez w zyciu nastaje taki czas kiedy kazdy zaczyna myslec samodzielnie, wyciagac wnioski i podejmowac decyzje.

zgadzam się z Tobą, gościu ,wyżej

a gdzie ktos napisal ze nie pracuje nad soba uzalajac ise przy tym itd itp?

ależ się namnożyło tych syndromów :-P o DDRR pierwsze słyszę zaraz będzie syndrom DDRPWK - dorosłe dzieci rodziców pracujących w korporacjach DDP - dorosłe dzieci prostytutek DDNPNK - dorosłe dzieci nieudaczników przesiadujących na kafeterii itd., itp. Ludzie ogrnijcie się. Każdy wyniósł z domu jakieś niemiłe, traumatyczne przeżycie/cia i od was dorosłych ludzi zależy jak sobie z tym poradzice. Takie rozdrabnianie na poszczególne syndromy to wymysły psychologów, którzy robią na tym niezłą kasę.

pieknie spisek wykryles :) gratuluje!:D