jak sie bezboleśnie rozstać w bardzo świeżym zwiazku

jestem głupia, wiem. związek ma niecałe 2 miesiące, a ja od początku wiedziałam, że nic z tego nie będzie a mimo to się w niego wpakowałam, nie wiem dlaczego, po co i co mi odwaliło nigdy go nie pokocham, nie spełnia moich oczekiwań, pomimo tego że jest mądrym facetem to jest to jedyna cecha, którą potrafię u niego docenić, nie dogadujemy się, irytuje mnie na maksa, przy każdym komplemencie jaki rzuca w moją stronę mnie po prostu szlag trafia, bo nie chcę tego słyszeć, nie jest typem, który mnie podnieca i nie wiem co ja z nim robię i z jakiej racji w ogóle w to wlazłam. chciałabym zrozumieć siebie, ale nie potrafię chcę to skończyć, ale nie znajduję słów, on chyba czuje że coś jest nie tak, bo zaczęłam być straszną indywidualistką i przy wielu okazjach gadałam, że po studiach nie chcę żyć w polsce kiedy on akurat chce, że nie chcę mieć dzieci i męża, kiedy on marzy o rodzinie, że chcę mieć święty spokój bo we własnym towarzystwie mi najlepiej itp, przy okazji korzystam z życia bardziej niż ostatnio i częściej spotykam się ze znajomymi niż z nim, więc na bank czuje że coś jest nie tak i wiem że to najlepszy moment na rozstanie rodzice nauczyli mnie szczerości i chciałabym być szczera ale boję się że wbiję mu nóż w plecy tym co napisałam, myślicie że w takich sytuacjach lepiej być szczerym czy lepiej to ubrać w jakieś bezpieczne neutralne słowa?