Czy pierwsze miesiące z noworodkiem są naprawdę takie trudne

Jak w temacie, bo wszyscy straszą, że nie będzie na nic czasu, że niewyspanie, tony pieluch, pot, krew, łzy... A z drugiej strony mam koleżanki, młode mamy, które mówią, że wcale nie jest tak źle... A jak było u Was?

noworodek to była sama przyjemność. Spała jadła i wydalała:D Długie spacery z wózkiem do parku, karmienie piersią więc bardzo wygodnie. Miałam mnóstwo czasu, dom lśnił a ja na kafe lub z książką. Im dziecko starsze tym trudniej. Bo rozszerzanie diety, mniej snu w dzień.

no chyba,że ma kolkę albo złapie jakiegoś wirusa lub bakterię albo żarłok i co 2 godz. do cyca, przez całą dobę

zależy czy będziesz miała mamę, babcię, wujka, ciocię, dziadka, sąsiadkę itp.itd do pomocy..... ja byłam praktycznie sama (partner od rana do nocy w pracy bo firmę akurat rozkręcał a rodzina w Polsce - my nie) i łatwo nie było.... wiecznie niedospana a mała praktycznie cały czas na mnie wisiała bo jak nie to rryyyyyykkkkkkkkk.... wchodząc pod prysznic myślałam że w końcu chwila dla mnie, a tu po minucie stukanie do łazienki że mała ryczy i żebym wychodziła bo cyca chce...:/

Tak, jest bardzo ciężko.

Nie są-małe je,śpi,robi kupę i tak w kółko :)

eee ja byłam samiutka mąż w pracy nieraz do 22 I to dla mnie był najprostszy czas.

ja miałam cc, więc pierwszy miesiąc był ciężki, bo fizycznie musiałam dojść do siebie, no i 3 razy wstawałam w nocy, ale po miesiącu już było ok, i faktycznie dziecko większość dnia spało więc bez problemu miałam czas na odpoczynek itp

w porównaniu z np. roczniakiem czy dwulatkiem noworodek to bajka. Jeśli nie ma kolek to tylko je i spi. Ja miałam przy swoim dziecku aż nadmiar czasu wolnego, bo ciągle spało. Potem dopiero sie zacznie :) nic sie nie martw, dasz sobie radę na pewno :)

wiadomo, że życie zmienia się o 100%, ale najlepiej wspominam etap do 6 miesięcy.... potem choroby i kłopoty....i teraz taki r***liwy, że nawet wysikac się jest trudno ;)

ja też najmilej wspominam te pierwsze tygodnie, potem trzeba było juz zabawiać i więcej czasu poświęcać

Mąż będzie ze mną przez pierwszy miesiąc a potem będzie pracował od 8-16 więc będzie popołudniami pomagał. Boję się trochę tego jak wróci do pracy a ja zostanę sama z maluchem i nie będę wiedziała co zrobić. Babcię mamy jedną - moją mamę - ale mieszka dosyć daleko, jest czynna zawodowo i do tego studiuje więc mogę liczyć na wsparcie telefoniczne. No, ale może po miesiącu to już miej więcej będę wiedziała co i jak...

no dla mnie niestety byly bardzo ciezkie sama z mezem maluszek bardzo malo spal duzo plakal do 4 rano nosilismy go na rekach zmeczenie okropne moje dziecko nie lubi spac ma tak do tej pory a ma prawie roczek nie ktore maluszki spia prawie caly czas a jak moje dziecko nie.

Powiem tak: to zależy jaki "egzemplarz" Ci sie trafi. Ja i moja koleżanka urodziłysmy niemal w tym samym czasie! Dwa tygodnie różnicy. Moja od początku mało spala, trzeba było być koło niej, gadać itd- nie musiała być na rękach. Tylko żeby być obok bo nie spala i nie chciała być sama. Jak już zasnela to na 10 minut i pobudka. W nocy wstawała 3-5razy. Za to córka koleżanki tylko jadła, spala i wydalala przez 2,5 mies.w nocy budziła sie raz czasem dwa razy. Teraz moja ma 5,5 a jej 5 miesięcy. Moja- potrafi pół dnia przelezec sama i sie bawić, pelzac, gadać. Noc przesypia od 20 do 6 Jej- ciągle musi być na rękach, ciągle coś nowego trzeba jej pokazywać bo inaczej jest ryk. W nocy raz wstaje jeść a w między czasie budzi sie, marudzi, albo chce sobie pogadac czy pobyć na rękach.

wszystkie, które mają mamy, teściowe, babcie, siostry i Bóg wie kogo jeszcze do pomocy powiedzą Ci, że jest super łatwo, ale jak kobieta tak jak ja siedzi sama w domu ( mąż w pracy ) i nie ma nikogo do pomocy to tak jak napisałaś to jest :pot i łzy dosłownie, tym bardziej jeśli to jest pierwsze dziecko

Gość- nie przesadzaj. Ja jestem sama, nikt mi nie pomaga, mąż pracuje od rana do wieczora. Jak przyjeżdża to mała już śpi, albo właśnie sie do tego szykuje. I jakoś nie mówię że to pot i łzy. Są gorsze dni że mała marudzi bardziej, nie można jej ani na chwilę zostawić itd ale to sporadyczne przypadki. Zaledwie kilka razy sie zdarzyło a mała ma pół roku . Jestem z nia cały czas sama i nie płacze ze zmęczenia. To omjd pierwsze dziecko.

Zależy jakie dziecko. Moje nie miało zadnych kolek ,alergii .Karmienie piersią poszło nam łatwo i nie było tzw "wiszenia na cycu ". Córka dużo spała i bardzo lubiła jeździć w wózku . Dla mnie okres niemowlęcy był ok .

ani razu nie płakałam nad dzieckiem prędzej teraz po roczku mam dość. Bo nadal nie przesypia nocy, jest mega r***liwa i potrzebuje zajmowania się. A jak była noworodkiem czy małym niemowlakiem to było super. Nie miała nawet 3 miesięcy a zwiedzała z nami Polskę w nosidełku.

U mnie z noworodkiem było ciężko. Chyba miałam depresję. Po ciężkim porodzie ledwo się ruszałam, mąż w pracy, w ogóle było bardzo źle. Syn prawie wcale w dzień nie spał, cały czas płakał ryczał stękał. Tragedia. Nie mogłam iść do toalety. Schudłam w 2 tyg po porodzie tak, że ważyłam mniej niż przed ciążą :( oczywiście brak laktacji doszedł i wyrzuty sumienia. Wspominam to jako koszmar. Nie chcę więcej dzieci.

było dobrze, pomimo cesarek, braku pomocy rodziny i tego, że chłop pracował, dzieci jadły, srały i spały, kolek uniknęliśmy jakoś, mimo skazy białkowej, natomiast sajgon się zaczął jak młodsze dziecko zaczęło się przemieszczać;) oczywiście tez było zmęczenie i gorsze dni, zatory w piersiach, ale ogólnie bilans życia w pierwszym roku zdecydowanie na plus ale to ależy od dziecka, od nastawienia i jeszcze paru innych rzeczy

ja wspominam bardzo dobrze ten niemowlęcy okres, ale też z tego względu że ja uwielbiam maleńkie dzieciątka. Synek miał sporadycznie kilka razy kolki przez okres dwóch tygodni tylko, więc dałam radę. żadnej pomocy, zresztą żadna babcia nie była mi naprawdę potrzebna :-) Byłam wyspana, miałam sporo czasu, bo noworodki przecież dużo (zazwyczaj) śpią. A w nocy jadł dwa razy, o 24 i 4 , kładłam się spać wcześniej i spokojnie do rana byłam zresetowana.

Naprawdę wam zazdroszczę takich dobrych wspomnień. Chciałabym tak dobrze wspominać narodziny mojego dziecka.

Mi wydawalo sie ze jest ciezko. Maly mial problemy z brzuszkiem od urodzenia. Poprawilo sie dopiero ok 3 mies. Czasem w nocy nie wiedzialam czy nadal spie i mi sie sni, czy rzeczywiscie znow go masuje, nosze itd. Teraz mam 2 latka i znow malego niemolaka i teraz to jest meksyk... Jak pomysle o tamtych czasach to lezka mi sie kreci w oku ;)

Noworodek,przynajmniej moj nie tylko jadl i spal i wydalal. Ale bardzo duzo czuwal. I trzeba bylo go zabawiac,pokazywac zabawki,grzechotac grzechotka itp. Spal baaardzo malo.teraz jako po roczniak spi chyba wiecej. Nie byl typem co wisial tylko na cycku i kazal sie nosic,ale chlonal otoczenie od poczatku. Potem doszlo noszenie,tylko na pionowo inaczej byl bek. Ale i tak zle nie bglo.jedbak po calym dniu padalam. OdYlam dopiero po 3 msc jak maly sam chwycil zabawki i sie sam bawil.uregulowaly mu sie drzemki i dopiero wtedy odzyskalam siebie i swoj czas.

A czy czas spedzony z noworodkiem sie Wam dluzyl, czy dni lecialy jeden po drugim i nawet nie zauwalylyscie kiedy dziecko mialo miesiac, dwa itp.?

to jest takie glupie gadanie.Nie wiesz jak bedzie dopoki nie urodzisz :) kazde dziecko jest inne.Moja znajoma ma blizniakow i radzi doskonale ,bo dzieci tylko spia i jedza .Moje niemowle bylo gorsze od trojaczkow tyle mialam pracy i zero odpoczynku .Dopiero po roczku bylo nieco lzej.

Moja miała kolkę 24h/7 przez pierwsze 3mies a mimo to wspominam okres jej niemowlęctwa jako beztroski. 4,5,6,7,8,9,10miesiąc-tutaj już nawet karmić jej nie musiałam bo sama jadła totalne nieróbstwo tylko ubieranie i przewijanie-pranie i prasowanie tak maleńkich rzeczy to przyjemność nawet dla kogoś kto nie nawidzi tych czynności tak jak ja. Teraz dopiero zaczynam czuć przedsmak co to znaczy pieniądz kiedy taka kilkulatka wszystko chce, chce bywać, wszystkiego się uczyć w grupie rówieśników i nawet po wyjściu z przedszkola nie uśmiecha jej się wracać do domu Przydałaby jej się poubliczność Jednak dzieci powinno być conajmiej dwoje!

Mi sie dni cholernie dluzyly.nie moglam sie doczekac kiedy minie miesiac,drugi,trzeci itd. Pamietam jak usypialam malego i patrzylam sie w kalendarz i liczylam tyg,kiedy w koncu bedzie troche wiekszy i sam soba sie chociaz odrobine zajmie,bedzie umial cos wiecej niz tylko lezec,spac,jesc.

To ja też tak miałam że patrzyłam i liczyłam, ale teraz żałuje że się tymi chwilami nie rozkoszowałam zamiast się stresować kiedy to kiedy tamto. Na wszystko przyjdzie czas i młoda mama powinna wykorzystać te luzy dla siebie bo później będzie żałowała że tego nie zrobiła.

Mi też się dłużyły 2 pierwsze miesiące...ale jakiś pretensji do siebie nie mam, bo jak ma się nie dłużyć, jak dziecko ciągle na rękach, odpalałam sobie jakieś seriale z tvn player i jakoś leciało ;)