ja 23 lata problem z alkoholem

aż wstyd się przyznać.. Zaczęło się, kiedy przeżyłam wielką tragedię, zmarły mi 2 bliskie osoby, bardzo bliskie- ale tu nie o tym. Niestety sięgnęłam po najgorsze lekarstwo- alkohol, a dokladniej piwo. Przez pierwsze miesiące piłam dzien w dzień, raczej tylko od wieczora do nocy, bo przez dzień funkcjonowałam normalnie. Z czasem zaczęło się to uspokajać, 4 dni przerwy, 2 dni picia. Teraz nie piję dużo, 3 piwa wieczorem. Rano normalnie wstaje, idę do pracy, na studia, a wieczorem nie potrafię się nie napić. Uzależniłam się. Od 2,5 roku mieszkam z moim chłopakiem, planujemy przyszłość, ale jak matka i uzależnienie od 3 piw?? Boję się, że mój ukochany mnie przez to zostawi, chociaz staram się by on nie widział.. chodzi wczesniej spać bo wstaje bardzo wczesnie... CHciałabym umieć normalnie funkcjonować, ale co wieczor jedna mysl "napic sie 3 piw" :(

najgorsze, że obiecuje sobie codzień, że dziś ostatni dzień, że jutro bez żadnego piwa... nie umiem, zawsze po nie sięgam. Góra 2 dni przerwy...

chyba tylko terapia Ci pomoże

oj tam aby kazdy byl takim alkoholikiem idz do roboty fizycznej to ze zmeczeniia zapomnisz o swiecie