Mit Polski katolickiej od 966 jest świadomym propagandowym katolickim oszustwem

Mit Polski katolickiej od 966 roku jest nie tylko wyssanym z palca mitem, ale jest zwykłym świadomym propagandowym katolickim oszustwem. Przy czym powoływanie się na niechętnie przez jahwistów wspominaną “reakcję pogańską” nie jest konieczne, aby to katolickie łgarstwo zdemaskować. Bunt naszych praojców przeciwko dżumie znad Jordanu miał miejsce w sumie już dawno, w pierwszej połowie XI wieku i od tego czasu jahwiści mieli wystarczająco dużo czasu na skatoliczenie następnych pokoleń naszych przodków. Stąd mogłoby się wydawać, że najpóźniej w czasach dynastii jagielońskiej, a tym bardziej w epoce wolnej elekcji R’zplita, a przynajmniej sama Korona, była krajem na wskroś katolickim. Szukając informacji o naszej pogańskiej wierze Przyrody z radością odnotowywałem kolejne fakty jej trwania na naszych ziemiach długo po tzw. “chrzcie Polski” czyli domniemanym chrzcie podrzutka/zdrajcy Mieszka I. Stopniowo też przesuwałem coraz bliżej czasów nam współczesnych utrzymywanie się żywej, prastarej wiary słowiańskiej w powierzchownie tylko zjahwizowanej i oficjalnie katolickiej Polsce. Wciąż jednak przytoczony przeze mnie na wstępie cytat Zoriana wydawał się mi napisany nieco na wyrost. Dlatego nadal szukałem nowych śladów naszej prastarej wiary. Znajdywałem w trakcie owych poszukiwań wiele informacji o potępianiu nadal utrzymującego się (obrzydliwego w oczach wyznawców plemiennego Jahwe) pogaństwa Słowian w Polsce. Potępiał takie praktyki papież w XIII wieku, a poznański synod biskupów i jahwista-kronikarz Długosz w XV wieku. Ale do czasów Zoriana wciąż brakowały stulecia… Ucieszyłem się niezmiernie, kiedy niedawno znalazłem w sieci wspomnienia pewnego katolickiego księdza z roku 1720: “…nastawszy do kościoła godzieskiego (koło Kalisza) zastałem ludzi tak bezbożnych jak w Sodomie i Gomorze (ledwo) się tak wieś z nimi nie zapadła. Nie spowiadali się po lat dziesięciu, dwudziestu. O pacierzu trudno było pytać i o przykazaniu boskim, bo go nie umieli…. Ta data to już tylko jedno stulecie od czasów Zoriana – pomyślałem sobie. To początek XVIII wieku, katolicy prą do zdobycia totalnej supremacji w Rz’plitej, żydówka Miriam uważana jest za “królową Polski”, osiem lat wcześniej, w roku 1712 wykluczyli katolicy z Senatu protestantów, a tymczasem na ziemi kaliskiej, od chrztu Mieszka katoliczonej ziemi “piastowskiej”, lud na wsi pacierza nie znał i o przykazaniu boskim (żydowskim) pojęcia nie miał. Niestety ta informacja mówiła wprawdzie o tym, że lud na ziemi kaliskiej nie został jeszcze skatoliczony, ale nie wspominała o jego żywym nadal pogaństwie. I to mnie nieco martwiło. Z dziką satysfakcją informuję w tym miejscu, że istnieją historyczne niepodważalne dowody na utrzymującą się i nadal żywą wiarę pogańską w Polsce pod sam koniec XVIII wieku. Na dodatek są one informacją pochodzącą ze źródeł katolickich, co nadaje temu faktowi ogromnego znaczenia.