WALECZNA KOBIETA w depresji

Witajcie, Przymierzam się już jakiś czas do napisania tutaj. Zawsze brak mi sposobności. O mnie: Bezrobotna z wyboru. ( nie dałam się wykończyć psycho-fizycznie) Oszczędności topnieją. Ofert sensownych brak, Duże zobowiązania mam, bo 1 000zł a od października(studia I rok) 1500 zł. To jeszcze nic. Najgorsze jest to, że tu gdzie mieszkam, nie czuję się dobrze. MARZĘ o wyjeździe gdzieś w Polskę. Kiedyś bardzo chciałam wyrwać się do LO do Warszawy. Nie udało się. Teraz idę tam na studia zaoczne. (poślizg 3 letni:( ) Pracy w Warszawie się boję. Przeraża mnie duże miasto. Gmachy firm. Fajnie na weekend przyjechać. Tu, w mniejszym mieście czuję się bezpieczniej, ale i CIERPIĘ. Nie lubię tego miejsca. Jestem rozerwana. Musze tu zostać, bo nie utrzymam się w innym miejscu. Musze do pracy dojeżdżać pod Warszawę, bo do samej Warszawy nie dam rady( trudna komunikacja i strach przed podjęciem pracy) To chyba silna depresja powstała w wyniku siedzenia w domu:( RATUNKU dół totalny