Szukam Ciebie Piotruś

Myślę cały czas. Może tutaj mi się uda :(

a co dałas mu przez internet i tu go szukasz? :)

Już się śmieję.

jak do sera

ja tez szukam swojego Piotrusia :(

:(

a ja wacusia

Człowiek napisze coś normalnego i kretyni muszą się przypierdalać :O Ja nie szukam, tutaj nie ma sensu :( ale chciałabym go zobaczyć

Tu juz jest..."piotrusiowo"...Tobie nie wystarczy...? http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4943623&start=1260

Ja też chcę do mojego- niemojego Piotrusia aaaaa

cóż to za Piotrusie ?

Może to ten sam?

....

nie lepiej zrobić to w realu ?

Myślę...

A ja chcę do mojej-niemojej M.

ja też szukam Piotrusia. jednego mam, a drugiego bardzo chcę :(

"22.09.13 [zgłoś do usunięcia] gość nie lepiej zrobić to w realu ? " x x Akurat u mnie nie ma reala. Może w Tesco?

A ten, którego bardzo chcesz, co z nim? On Ciebie nie chce?

Myślę, że chce, ale to trudna sytuacja :(

Nie ma sytuacji bez wyjścia. Co stoi na przeszkodzie? Skoro on też Ciebie chce to jechane :)

Drugi Piotruś :(

Ach, te Piotrusie. No w takim razie musisz wybrać, bo nie sądzę, żebyś chciała działać na dwa fronty. Ja w takiej sytuacji poszłabym na żywioł i szła za głosem serca. Wybierz tego, który bardziej cię kręci i być może jest bardziej odpowiedzialny. Żebyś nie utkwiła w nudnym związku. Ja zwykle wybierałam facetów, przy których czułam tę chemię i teraz nie żałuję. Mój mąż (Piotruś:) jest rozwodnikiem, nie chciałam go w sobie rozkochać, ale tak się stało, no i teraz jesteśmy razem, chociaż dość długo się opierałam przed tym. Nie chciałam rozbijać mu małżeństwa, ale u niego w związku było źle zanim doszło między nami do czegoś więcej.

No tak, niby proste :( Gdyby nie obrączka na palcu i dziecko, pewnie już dawno poszłą bym za głosem serca.

''Nie chciałam rozbijać mu małżeństwa, ale u niego w związku było źle zanim doszło między nami do czegoś więcej.'' kazdy klin tak sie tłumaczy.

Nic nie trzeba tłumaczyć, taka prawda. Dobrze się stało, teraz wszyscy są szczęśliwi. Poza tym, nawet gdybym miała w jakiś sposób przyczynić się do rozbicia tego małżeństwa, to i tak bym nie odpuściła, chyba że on by mnie odrzucił, bo byłam i jestem zakochana ponad wszystko. Czułam, że nie pokocham już w ten sposób, że to właśnie on, a do tego ogromna chemia między nami. Ale to jest moja historia, której finału nie żałuję.

mogłaś mieć skrupuły przynajmniej ze względu na ich wspólne dziecko. a teraz..

Co za bzdura. Ich dziecko wychowuję się teraz przynajmniej w zdrowych warunkach, bo mąż ma stały i częsty kontakt, a nie w toksycznym małżeństwie, które się tylko ciągle kłóciło i poniżało. Nawet nie wiesz, bo skąd możesz wiedzieć, jak to wszystko dobrze się rozwiązało. A dzieciak jest już prawie dorosły, dobrze wychowany(!) i bardzo inteligentny :)

co nie zmienia faktu, ze wolałaby miec rodzine w calosci, chocby nowa "mamusia" podlizywala sie chcac byc zaakceptowana i byla o polowa mlodsza od matki

Co za debilne podejście. Jak się kocha to nie ważne czy wolny, zajęty, żonaty, trzeba iść za głosem serca i robić swoje, bo i tak będzie co ma być, a skoro tej kobiecie się udało i teraz wszyscy są szczęśliwi (ona też w tej roli, bo tak pisze) to co ci do tego? Widocznie nie zawsze musi być prosto i według "ogólnie" przyjętych zasad, którymi można sobie co najwyżej podetrzeć d**ę.