a może pomóżmy reaktywować dzieciom zabawy podwórkowe

Uważacie że to głupie gdy rodzic pokazuje dziecku np grę w klasy? Obecnie dziecko od starszych dzieci już się tego nie nauczy, a potem pamięć o takich zabawach zaginie, jeśli my się nie włączymy. Bo wiecie... przeczytałam właśnie córce książkę p.t. "Królewna" R.Jędrzejewskiej-Wróbel i są w niej wzmianki o zabawach podwórkowych i rysunki. Moja córka nie miała pojęcia dlaczego np dzieci na rysunkach stoją w kolejce przodem do ściany i pierwsze dziecko z piłką. Ot, to jedna z gier o których mało kto pamięta. I dlatego zagaduję was... Po pierwsze, jak nazywała się gra gdzie odbija się piłkę o ścianę i nad nią przeskakuje? Była jeszcze inna, podobna gra z obijaniem piłki o ścianę ale trzeba było jakieś ruchy wykonywać, przeróżne, o coraz większym stopniu trudności. Po drugie, pamiętacie inne gry, które warto dzieciom przypomnieć? Po trzecie, podjęłybyście się takiego przypominania tych gier swoim dzieciom, włączania innych dzieci aż załapią? I po czwarte, co ja chcę zrobić tak realnie... Przypomnienie gry w klasy średnio nam, rodzicom, ostatnio wyszło. Teraz chcę zrobić gumę do skakania i to pokazać córce, włączę moją siostrę... No i sekrety, trochę porobimy ze szkiełek i ostatnich, jesiennych kwiatów. Szkoda że to nie to samo, co gdy zabawę pokazuje inne dziecko. :D

to fajne:) tylko nie wiem, czy wszystkie z tych gier będą w stanie zainteresować dzieci, ta gra w przeskakiwanie nad piłką (nie pamiętam jak sie nazywa) nie była porywająca, ale miała tą zaletę, że nawet w dwie osoby można było w nia grać; ja bym chętnie sobie przypomniała państwa, miasta, w gumę już chyba raczej nie będę skakać, ale dwa ognie chcętnie; ostatnio dzieciaki na placu zabaw bawiły się w .... no właśnie nie pamiętam, generalnie jedna osoba staje na środku, reszta musi przebiec i nie zostac przez nią złapaną - bylo dużo frajdy, co może wskazywać, że jest sens wskrzeszać stare zabawy:)

W klasy to dzieciaki i dzisiaj graja.

Klasy i gumę mogę dziecku przypomnieć, z ruchowych pamiętam jeszcze takiego "szczura"- jedno dziecko stoi w środku ze skakanką, trzyma ją za jeden koniec i kręci się, skakanka leci w powietrzu a dzieci ustawione w okrąg kolejno nad nią przeskakują. W berka chyba też dalej się bawią?

takie znalazłam, kompletnie o tym zapomniałam: “Mama” siedziała na piwnicy, “dzieci” przy garażach i się pytały “Mamo, czy mogę otworzyć jedno oko”, “Mamo mogę wstać?”, “Mamo ile kroków do Ciebie?”, i cudowna odpowiedź “2 słoniowe” smile.gif a jak się kogoś mniej lubiło “3 tip-topy”. Wygrywała osoba, która pierwsza dotarła do Matki, wtedy ona nią zostawała i od nowa. Przednia zabawa była.

Nie pamietam osoby mamy ale zabawe pamietam, pewnie u mnie byla pod inna nazwa. Usilnie staram sie przypomniec jak nazywala sie ta gra w odbijanie pilka o mur i przeskakiwanie nad nia... Hmmm nie pamietam, a lubilam w to grac :)

O raju, ex-debill, i mi o tym przypomniałaś, a w życiu bym sama o tym nie pamiętała, czas mi się cofnął :)

Dzieciaki bawią się w wiele z tych gier, widzę je na podwórku jak wychodzę z psem, tylko dorosłym się wydaję, że one biegają i drą się bez celu.

Moje ulubiona była "wydaję wojnę", ale gdzie indziej może inaczej się nazywała. Widzę, że dzieciaki u mnie wciąż w to grają. Chodzi o grę w której rysowało się duży okrąg i dzieliło na kawałki, a każdy kawałek zostawał czyimś państwem. Jedna osoba brała patyk i krzyczała któremu państwu wydaję wojnę, ta osoba biegła po patyk, a reszta uciekała w przeciwnym kierunku do momentu aż ta osoba podniesie patyk. Wtedy mówiła do kogo chcę odbić wojnę i wybierała ilość kroków, zwykle zwykłych lub słoniowych :D ta ilość kroków miała pozwolić na rzucenie tym patykiem w daną osobą, a jak się trafiło, to można było zabrać jej kawałek terytorium, jeśli nie to ona zabierała. Ach ten fruwający patyk :D Że też wszyscy mamy oczy :)

tak - wojna też była dobra:)

Do gościa 00 :49 : u nas się to nazywało "państwa".

gra w pomidora też była zabawna, chociaż niekoniecznie podwókowa:)

Ciekawa była gra w gumę, która polegała na wykonaniu jakichś ruchów już nie pamiętam jakich w połączeniu z rymowanką: pięta, palec, masło, smalec, palec, pięta, gęś kopnięta, pięta, palec, masło, smalec i zakalec, czy jak to szło :) Najszybszy i nieomylny w tym był kolega z podwórka, tak więc gra nie tylko dla dziewczynek.

Pomidor to gra w kwadraty, czyli takie rzucanie piłką na podłożu z płyt, czy mi się pomieszało?

Aaaa...przepraszam, pomidor typowa gra słowna, że też coś takiego kiedyś mnie bawiło ;)

i zasady wojny; 'się koło i wyznaczało "środek". Dzieliło się na części, każdy wybierał sobie kraj i wpisywał kredą w swój kawałek. Jedna osoba zaczynała grę. Stawała w okręgu z patykiem położonym czubkiem na środku i "wywoływała" państwo które będzie atakować. U mnie wywołanie brzmiało tak: na przeciwko czarne piwko.... i patyk zostawał wyrzucony pionowo do góry jak najwyżej się dało. Wywołane państwo musiało poczekać aż patyk spadnie, przydepnąć go nogą i zakrzyknąć STOP. A wszyscy pozostali do czasu usłyszenia STOP biegli co sił w nogach. Potem agresor wybierał kraj który chce zaatakować, przez rzucenie patykiem w osobę, która ten kraj reprezentuje. Trafiony oznaczał, że agresor odcinał zaatakowanemu jego ziemię kredą (stojąc wyłącznie na swoim polu macierzystym lub zdobycznym), a jeśli nie trafił, to atakowany odcinał ziemię napastnikowi. Prawo do następnego wywołania zawsze należało do osoby wywołanej w poprzedniej rundzie, niezależnie, czy ta osoba potem kroiła ziemię czy miała krojoną wink Kto został bez ziemi odpadał z gry. Grało się do 3 osób. Gdy na planszy zostało 2 osoby zwycięzcą była ta, z większą ilością "świata" na koncie. Ustalanie zwycięzcy odbywało się na oko i nieraz było przy tym więcej hałasu, niż podczas całej gry - zostać zwyciezcą to było coś. W rozgrywkach, w których wynik był sporny nikt nie chciał być drugi, co generowało mnóstwo decybeli. '

tak, słowna, chodziło, żeby na każde pytanie odpowiedzieć pomidor i się nei uśmiechnąć:)

wszyscy skakaliśmy w gumę i nikomu nic nie było, a moja córka od skakanych zabaw miała problem z piętą /jałowa martwica kości piętowej/ ortopeda stanowczo zabronił takich gier :o Nie wiem co to za pokolenie nam rośnie :] Podobno mnóstwo dzieci teraz ma taką przypadłość..

U nas ta gra z przeskakiwaniem przez piłkę nazywała się grą w osła. Nie wiem dlaczego... druga to była gra w gumę - grałysmy godzinami póki się nie poklocilysmy;) Robiliśmy też sekrety czyli widoczki różne skarby, płatki kwiatów zakopane pod kolorowym szkiełkiem.

o faktycznie te kwiaty zakopywane pod szybką były śliczne :)) Muszę córce pokazać :))

W ramach gry w gumę można było grać w trójkąta czworokata a nawet w więcej osób. Albo w grę myszka Miki gra w guziki

Jej i uwielbialam grać w dwa ognie!!!!!!

my najbardziej lubiliśmy kokardę. Ale było fajnie :) Grało się w pary, nawet po 12 osób Nawet ostatnio udało mi się spotkać z kolegą, który najlepiej skakał "na szyi" Nikt tak wysoko nie potrafił ;P ;P ;P

Aaa. Gra w panstwa to bylo cos :). U nas sie mowilo " wywoluje, wywoluje, wywoluje...(i mowilo sie panstwo lub miasto)

Pamietacie gre w podchody? Albo szukanie skarbow :)

U nas gra w odbijanie piłki od ściany i przeskakiwanie nazywała się "w króla". A w państwa krzyczało się "piwko na przeciwko wyzywam... nazwa państwa" Jeszcze było skakanie na skakance w dziesiątki (na 2 nogach, na 1 itd) oraz "Aniołek, fiołek róża bez...", gdzie skakało się przez skakankę kręconą przez 2 osoby.

u mnie tez ( zachodniopomorskie) to byl KROL to odbijanie pilki od sciany. Byla tez zabawa " raz dwa trzy babajaga patrzy " i jeszcze bylo "wywoluje wywoluje " ( Imie ) i ta wywolywana osoba musiala zlapac podrzucona pilke a reszta uciekala i pozniej zostawala zbita ( jak w dwa ognie ) . W gume byly "dziesiatki" i jeszcze gralo sie w tzw KABEL czli dlugi kabel robiacy za skakanke.

Jeszcze bylo : cos w poblizu na litere... ale o bardziej w domu z rodzicami sie bawilam.

o u nas też było w króla:) (północno zachodnia ćwiartka;))

U nas w króla to była gra jakby koszykówka w każdym razie trafianie do kosza ale nie pamiętam jak to było za bardzo. i jeszcze coś niby klasy - z kapslami lub kamykami:)