ciąża nie taka kolorowa co zrobić by szybciej zleciało

witam, jestem w ciąży. chcieliśmy tego dziecka. moje koleżanki mówiły, że ciąża to cudowny stan, dodaje energi itp. owszem pierwsze 5 miesiecy było faktycznie przyjemne, ale teraz kończe 6 miesiąc i już nie jest fajnie. co chwile mi coś dolega.. a to krzyże, a to plecy, a to biodra, a to kostki, albo czuje, że nie mam ochoty chodzić bo dziwnie mi w brzuchu, a to mam straszne zaparcia, a to twardnieje mi brzuch. strasznie już nie moge sie doczekać rozeiązania i tego gdy będe mieć dziecko w rękach. bardzo kocham tą malutką istotke, ale skłamałabym mówiąc,że dobrze sie czuje w tej ciąży. wszędzie kobiety piszą, jak to sie super czują, mają energie, a ja nie. czy tylko ja tak mam? zaczynam sie zadręczać. najchętniej przespałabym ostatnie miesiące. do tego boje sie twardniejącego brzuszka, biore leki aby tak nie twardniał i od rana jestem nastawiona na liczenie tych twardnień, każdy dyskomfort w brzuchu idnotowuje, sprawdzam twardość. męczące to jest. chciałabym już mieć dziecko obok, żeby czas szybciej płynął.

Matki Polki takie bzdury opowiadają, bo tak wypada. Niestety ciąża bardzo obciąża organizm kobiety i go wyniszcza.

nie bede ukrywac, ze wszystko jest super. poerwsze ruchy, usg to naprwde wspaniale przezycie, ale calosc obfituje w niepewnosci, obaey i dolegliwosci. zastanawiam sie czy tylko ja tak mam

ze nie wszystko*

""Matki Polki takie bzdury opowiadają, bo tak wypada. Niestety ciąża bardzo obciąża organizm kobiety i go wyniszcza""" masz dziecko? Nie sądzę. Ja tam nie czuję się wyniszczona, nie mam po ciąży nawet jednego śladu na ciele, ale zadbałam o to. Pogląd że ciąża wyniszcza jest chyba z czasów komuny kiedy w sklepach można było kupić głównie ocet, ale to już nieaktualne teraz kiedy możemy jeść co chcemy, i przyjmować witaminy dla ciężarnych. Może ciężko przechodzą ciążę kobiety 30+ które na ciążę długo czekały, one mają poczucie że są "chore na ciążę" i znajdują sobie coraz to nowe dolegliwości, bo chyba po prostu za bardzo się na sobie skupiają. Z doświadczenia wiem, że te dolegliwości mijają, kiedy nie ma się czasu na myślenie przez cały dzień: co mnie jeszcze boli.

To jest medyczny fakt.

Ja się czułam bardzo źle,od początku ciąży aż do samego rozwiązania. Ciesz się, że na początku było wszystko w porządku, dla mnie to było najgorsze 9 miesięcy w moim życiu,w tym 4 pobyty w szpitalu, m.in. przez bóle, przez które nie byłam w stanie podnieść się sama z łóżka - pomagały mi pielęgniarki.

Urodziłam dwoje dzieci i nigdy nie zastanawiałam się nad twardym brzuchem:D W pierwszej ciąży do trzech miesięcy u mnie było tragicznie.Nudności, zawroty głowy, zawsze byłam senna.Do pracy jednak chodziłam, nikt nie wiedział że byłam w ciąży.Praca biurowa,jakoś przetrwałam początki.Pózniej było już OK.Do końca praowałam.Z dugą ciążą nie miałam problemu, wszystko przebiegało bez zakłóceń, równiez do ostatniego dnia pracowałam.W pracy dostałam bóle, zadzwonili do męża który mnie zawiózł do kliniki:D

mam za sobą dwie ciąże, wspominam je bardzo dobrze , nie miałam mdłości, żadnych skurczy, twardniejącego brzucha , ani żadnych innych dolegliwości, no może tylko w drugiej ciąży pod sam koniec trochę dokuczała mi zgaga, ale nie była jakaś uciążliwa, miałam mnóstwo energii i mogłam góry przenosić. I nie mówię tak , bo tak wypada.

Ale nie każda kobieta jest taka sama, jedna czuje się wspaniale, inna bardzo źle, kwestia jest taka, że każda powinna zrozumieć sytuację tej drugiej, a nie zarzucać lenistwo czy inne rzeczy

ja bym bardzo chciala czuc sie swietnie , no ale jest jak jest. co cheile gdzies cos dolega co budzi niepokoj. ciesze sie, ciesze, ze poczatek byl przynajmniej spokojny. nie wymiotowalam ani nic. pomyslalam ze w ostatnich miesiacach ciazy bede juz spokojna o ciaze a teraz a to tu a to tam.. dopada mnie wiekszosc ciazowych dolegliwosci, wyjatkiem jest zgaga ktorej jeszcze nie mialam - pewnie wszystko przede mna. bolal mnie juz zab, miewam zaparcia, bola mnie stawy,ale nie tak lekko tylko doslownie jakbym miala jakies zapalenia. krzyze, plecy czasem tak boli ze az promieniuje na nogi kostki i kolana. a teraz nawet wrastaja mi paznokcie u stop.. co jest kolejnym zrodlem dyskomfortu i niepokoju. zazdroszcze tym kobieta, ktore maja energie i czuja sie dobrze, w dodatku potrafia sie nie zamartwiac. ja zdecydowanie jestem zbyt nerwowa, podejrzliwa i analizujaca. ale taka juz jestem. strzyknie mnie tu to od razu a bo moze to cos zlego, moze trzeba do szpitala itp.. albo za duzo mi sie wedlug mnie dziecko rusza, bo za malo i tak mi nie dogodzi. chyba hormony robia swoje.