Jak się podnieść po stracie ciaży

Wiem co czujesz mnie sile do normalnego zycia daje corka i siostrzenica. Poronilam w 8 tygodniu. Ale jak widze kobiety w ciazy to robi mi sie smutno.

Minął tydzień od straty mojego synka. Właśnie się przeprowadzamy, trzeba dokończyć remont, wybrać kolory ścian, meble itd a mnie to wcale nie cieszy. kupiliśmy je kiedy dowiedziałam się, że spodziewam się dziecka (bo większe i lepsze). teraz właściwie to mieszkanie przyprawia mnie o smutek i łzy. mam koszmary, dziś śnił mi się posąg Jezusa, jakby bezsilnego, pokonanego, z zamkniętymi oczami, spuszczoną głową, owiniętego jakby czarnymi skrzydłami śmierci. podpis na posągu: śmierć pokona nawet największą miłość i samego Boga. nie wiem dlaczego Bóg mi go zabrał, przecież tak na niego czekaliśmy, byliśmy tacy szczęśliwi.. każde spojrzenie w stronę cmentarza to wielki ból w sercu. chodzę na grób mojego maleństwa i zalewam się łzami. mam wewnętrzne pretensje do Boga, czuje nienawiść i złość. myślałam, żeby iść do psychologa, ale jednak odpuściłam, nie wierzę, że on mi pomoże.. mam paniczny strach przed spotkaniem z bliskimi i znajomymi z pracy, co powiedzą? co pomyślą? że to ta, co nawet dziecka nie potrafi urodzić? nie jest prawdziwą kobietą, zniszczyła życie mężowi.. tak, boję się ;(

autorko tez poroniłam- dosc wczesna ciaze ale jednak ciaze co robie? robie cos dla siebie o czym marzylam a co odkladalam w czasie-tatuaz, nie zwiazaney z dzieckiem, taki o jakim marzylam od zawsze:)

Wierzcie mi ze moze być coś gorszego niż poronienie. Np strata dziecka z późnej ciąży.Po poroniienuu podnosisz się po paru miesiącach. Strata dziecka boli do końca życia, bo trzeba pochować i zostaje złamane serce. Trzymajcie się

A ja usunelam w pierwszych tygodniach. Bo nie bylam gotowa. Nie mam zadnych wyrzutow sumienia. Obecnie mam 6-let. syna i jestem w 2 ciazy. Wszystko w swoim czasie.

ja straciłam mojego synka w 22 tc. widziałam go, pochowałam 3 dni później. to była połowa ciąży, chcianej, o którą dbałam, na którą czekałam. to było dla mnie dziecko, moje dzieciątko. wyglądał jakby spał. to nie był płód, to był człowiek, którego nosiłam pod sercem przez 5 miesięcy. wiem, że gorsze byłoby urodzić go o czasie i stracić, ale poród, później pogrzeb.. wszystko się skończyło. nagle bez uprzedzenia.. nie wiem jak dalej żyć.. ;(