Noc

ą tąże, wciąż dumająjąc, zamysł jeden - gdzie gna zając? Jak uchwycić? Jak oswoić? Jak nie spłoszyć? Jak ukoić? Bieży, kręci, śmiga, skręca! A w umyśle... jeno nędza...:(

Przychodzisz do mnie noco, gdy żaby w stawie rechoco, jaja w majtasach sie poco, a ty tak nago noco, jeno jo nie wim, po co? Bo nie jo ciebie, jeno mnie Ździchu i Rysiu grzmoco. I po co ty tak łachmęcis to noco?

Przychodzisz do mnie noc po nocy, Śnisz mi się długo i boleśnie — — Patrzę w twe oczy, a twe oczy Są jak dwa zimne światła z lodu Wyciągam ręce do twych dłoni: Twe dłonie są jak ostre noże; Chwytam twe małe drogie stopy: Twe stopy są jak ostre ciernie. I budzę się od krwi na rękach, Na dzień się budzę długi, smutny — — Przychodzisz do mnie noc po nocy Śnić mi się długo i boleśnie. kazimierz od tater ;)

Noc różne miewa oblicza. Raz błogim spokojem otoczy, przytuli do swego lica, nedzieję w człeka wtłoczy. Raz krzyczy, zawodzi, wyje, złość swą wyładowuje, tak by wszyscy wiedzieli, jak gorzko się teraz czuje. Raz ogniem ciała rozpala, oddaje dzikiej rozkoszy, euforią zmysły zniewala, skrzydeł dodaje i mocy. Noc nocy nierówna, noc nocą nie ta, noc... różne oblicza ma.