pomoc po śmierci bliskich

Witam, szukam osób które mimo upływu czasu (5-15 lat) nadal są w żałobie i nie potrafią z niej wyjść pomimo leków, psychiatry i psychologa. W 2002 r Straciłam moja ukochaną młodszą o 8 lat siostrę w wypadku samochodowym, miała 21 lat i była w 7 miesiącu ciąży, kilkanaście lat wcześniej straciłam starszego brata też w wypadku samochodowym. Przeszłam po śmieci siostry leczenie szpitalne, wszelkie terapie i pomogło o tyle, ze zaczęłam spać i jeść, ale ból i żałoba nadal są w moim życiu. Prawie codziennie płacze z tęsknoty. Nie potrafię normalnie funkcjonować, tylko przybieram pozory widoczne na zewnątrz. Ciągle myśle o tym że juz jej nie ma. Byłyśmy bardzo zżyte ze sobą i strasznie mi jej brakuje. Nie mam prawie rodziny i jej strata jest dla mnie druzgocząca. Jak ją pochować? Jak wreszcie się pogodzić z jej stratą? Jak przestać myśleć i tęskni każdego dnia? Minęło prawie 11 lat od wypadku a ja mam wrażenie jakby to było miesiąc temu........może ktoś ma podobnie? Może ktoś sam znalazł na to rozwiązanie? jakieś wyjście?

baba 40 lat i takie problemy? ogarnij się i dorośnij w końcu, bo życie ci ucieka. Poszukaj sobie faceta, może zrób sobie dziecko, to ostatnia szansa dla ciebie bo masz już 40 lat i płodność jest coraz mniejsza. Siostra i brat już nie żyją, są w lepszym świecie, ile można się zadręczać? życie toczy się dalej. Tylko życie i młodość sobie marnujesz przez swoje psychiczne urojenia. Oni już i tak są w lepszym świecie, bo co jęczeć za nimi skoro oni już i tak nie żyją.

ale żeś jej pomogła/pomógł :O

Jeśli tyle czasu i leczenie nie pomogło, to zastanów się, czy aby nie brakuje Ci motywacji, żeby z tego stanu wyjść. Być może spełnia on jakąś Twoją ważną emocjonalną potrzebę lub obawiasz się życia bez żałoby, może to zmusiłoby Cię do zmierzenia się z czymś, czego sie boisz. Dobry psychoterapeuta już dawno pomógłby Ci ustalić, co za tym stoi.

Ogarnij się bo ci życie mija kobieto !!!