Czuję się jak hiena cmentarna gdyż spodobał mi się wdowiec z małym dzieckiem

Na szczęście nie spotykamy się, tylko bywamy w tym samym miejscu. Jednak on oprusz miłego uśmiechu nie wykazuje zainteresowania. Także nic z tego nie będzię. Ale mam do Was pytanie, czy wchodzenie w taki związek ma sens i czy to nie jest zła karma?

domyślam się że nie macie takich doświadczeń. Ja również nikogo takiego nie znam, ale tak wyszło że spotkaliśmy się raz, drugi w szkole (nasze dzieci chodzą do równoległych klas). Później spotkaliśmy się kilka razy w kościele i mnie zauroczył swoją dobrocią, troską o córkę, ale też jest bardzo przystojny. Przypuszczam, że ma wiele adoratorek, ale w jego sercu ciągle istnieje tylko jego żona:). Zresztą nie zainteresowałabym się mężczyzną, który po stracie ukochanej szybko by się pocieszył.

przecież Ty nie masz takiego problemu

" Jednak on oprusz miłego uśmiechu nie wykazuje zainteresowania." zajmij się życiem

jessu kolejna ktora piiiizda swedzi idz poszukaj rozumu i go uzyj

zjamuję się swoim życiem, chciałam aby temat był ogólny a nie tylko o mnie. Przecież wiem, że nie jest mną zainteresowany, choć często łapięgo na tym, że na mnie patrzy w czasie mszy.:) Może mnie po prostu lubi, albo jest to solidarność sytuacji, gdyż ja też nie mam męża.

To podbijaj do niego Ty sama , on sam to co macie rdzewieć . Może się uda , może nie ale czemu niby nie spróbować .