Właśnie dotarło do mnie jak bardzo samotna jestem na tym świecie

Wcześniej potrafiłam siebie przynajmniej okłamywać. Teraz niestety poczucie osamotnienia wzięło górę. Niby mam dużo znajomych, ale z tego co widzę z większości gadam częściej na fejsbuku niż w realu. Inna rzecz, że jestem zazwyczaj jedną z wielu, większość ma już swoje paczki i ze mną pogada tak po prostu. Nawet najbliższe mi osoby przebywają teraz na rozjazdach i spędzam czas samotnie, albo w czterech ścianach, albo na samotnych wyprawach po okolicznym parku.

Jam osiem scian. :-)

to tak jak ja :) i też bardzo mi z tym źle..

chwalisz sie czy zalisz?

Samotność zabija.

Czy ktoś ma podobnie? Pogadajmy przy wieczornej herbatce nad swoim nędznym losem.

O, dzięki za odzew. Chwalić się nie ma czym, same smutki u mnie ostatnio. Nie mam już realnego kontaktu z ludźmi, wchodzę na fejsbuka lub na kafe, żeby tylko porozmawiać.

kazdy zyje i umiera sam

powinnaś spotkać się z kimś takim jak ja ,mielibyśmy jeden temat

Widze po nicku ze jestes kaszubka tak:)

Nie, jestem z południowej części kraju, z Cieszyna dokładnie.

jo skąd jesteś ? i ile masz lat ?

25 mi stuknęło.

jo ale z cieszyna jestes to daleko i nie pociesze cie :(

a ja mam psa. i mój pies jest super i jest lepszy od większości zakłamanych "przyjaciół" których mają inni ludzie. i najfajniejszy moment każdego dnia to jest wtedy gdy idę sobie z nim na spacer a on biega po trawnikach, wącha, gania wiewiórki w lesie itd. super jest.

ale z psem nie pogadasz :P

Psa sprawię sobie jak tylko się urządzę, czyli już za niedługo. Na pewno doda mi to trochę szczęścia. Chciałabym jednak mieć też ludzi. Tymczasem chyba nie jestem dla innych tak ważna, jakbym chciała być. :(

jak ktoś chce to pogada ale ja nie lubię za dużo gadać. ale pamiętaj że psem się trzeba zajmować. jak się nie ma na niego czasu i pies całe dnie ma siedzieć sam w domu to lepiej go nie mieć.

Zgadzam się, dlatego zamierzam przygarnąć psa dopiero, gdy będę miała ku temu warunki i czas.

kiedys ktos mi powiedzial takie slowa : ludzi na swiecie jest mnostwo , ale czlowieka jest malo . :-D Po co Ci Kolezanko duzo osob.Znajdz -2-3 zyczliwe osoby i juz mozna zbudowac swoj fajny swiat . Praca dodatkowo +pies+ksiazki+ hobby . Wystarczy zajec na cale dni .

Uszy do gory! Poczekaj na czerwcowy dxien przytulania.

Pewnie, że wystarczyłoby te kilka osób, żeby czuć się kochaną, ale aktualnie nawet ich nie mam. Moje kumpele przebywają daleko, mają już swoje życie i widujemy się raz na 2 tygodnie lub rzadziej. Inna rzecz, że niektórzy mają więcej ludzi wokół.

Kolezanko -a czyja to wina , ze nie masz nawet tych kilku ?Chyba nie nasza :-P. Trzeba zadbac o ich pojawienie sie , utrzymanie , podtrzymanie znajomosci.Trudna sztuka zbudowac prawdziwe przyjaznie . Zycze powodzenia .

Mnie zależy na podtrzymaniu tych znajomości, ale mam wrażenie, że innym nie.

to szukaj dalej .Mozna zawrzec nowe znajomosci, zbudowac nowe przyjaznie . Oj biadolisz kolezanko dzis w jesienny wieczor :-D Wez sie za jakies czekoladowe ciacho-poprawi Ci sie nastroj .

Dzięki wielkie, ciacho z pewnością będzie osłodą smutku:) Może i można szukać dalej, ale teraz już jest trudniej, studia i szkoła dawały większe możliwości.

Biełka_biełka- A z którego Cieszyna, Polskiego czy Czeskiego? Piękne miasto, każdego roku muszę tam być, bo Cieszyn to historia. Nie wierzę ze w Cieszynie są samotni ludzie, wyjdź do Czechów a samotna nie będziesz.

Polskiego. Mam kilku znajomych Czechów, bardzo mili ludzie, ale jesteśmy tylko znajomymi, nic ponadto. Nie spotykamy się regularnie na kawie, nie jeździmy w góry, nie odwiedzamy się w domach.

bylam w Cieszynie kilka razy . Piekne miasto -po prostu piekne . A po stronie czeskiej maz kupil mi kolczyki na gwint :-P Takze mam pamiatke z Cieszyna . Jak Ty mozesz byc samotna w takim cudnym miescie .

Miasto jest przepiękne, dlatego nie wyobrażam sobie życia gdzie indziej, ale od pewnego czasu czuję się tutaj strasznie samotna. Ludzie wyjechali, nie ma z kim wyjść, pogadać. Niejeden raz wychodziłam z propozycją spotkania, ale zawsze kończyło się na odpowiedziach "spoko, zgadamy się jeszcze". Oczywiście nic z tego nie wynikało. Cały czas tylko ja muszę się starać, tak jakby inni nie potrafili.