wątpliwości

hejo, mam poważne wątpliwośc**przed swoim ślubem. Narzeczony jest dobrym, miłym i grzecznym chłopakiem, bardzo rodzinnym. Ale... bardzo nie lubię przebywać w jego domu (mieszka z rodzicami). Nie odpowiada mi mentalność, małostkowość, plotki, pomiatanie młodszymi... Bardzo się tam męczę i odnoszę wrażenie, że jest "tresowany" i nie ma takiej wartości jak godność osobista u nich. Szantaże emocjonalne i odnoszą do dzieci z góry. Wszyscy są bardzo głośni i raczej nie interesują się niczym poza pracą przydomową... ja jestem z zupełnie innego środowiska bardzo się męczę tam. mamy jakąś szansę na udane małżeństwo czy lepiej dać sobie spokój? nie chcę go odciągać od jego rodziny, do której jest bardzo przywiązany i nei wobraża sobie że kiedyś nie będziemy do nich często jeździli albo oni do nas, ale ja z nimi nie wytrzymuję, mam chandrę na samą myśl, ściska mnie w żołądku. Po prostu się męczę... oni mają całkiem inne zasady, priorytety, wszystko. Podejrzewam, że to wyjdzie też źle, kiedy założymy swoją rodzinę i będzie chciał mieć wszystko tak jak w domu rodzinnym... no że prędzej czy później odbije się na nas że jesteśmy z całkiem innych środowisk. nie chcę nas obojga męczyć. nie wiem, czy ma to jakikolwiek sens.

wcześnie o tym pomyślałaś słowem mierzi cię jego rodzina i to że będzie chciał wzorce które podpatrzył w rodzinnym domu wcielał w życie w waszym domu super

niestety. na początku byłam pozytywnie nastawiona ale potem spędzałam z nimi więcej czasu i zaczęłam się bardzo źle czuć. parę rzeczy wyszło najaw.

miał ktoś tak??

Help

uciekaj

prosta sprawa, skoro myślisz o tym by nie dać sobie z tym spokój znaczy to, że to żadna miłość takie tam, więc uciekaj albo będziesz musiała z tym żyć całe życie a im dalej tym trudniej odejść no chyba, że któregoś dnia tak się w******z, że... lub wchłoniesz w to środowisko i pod jego wpływem się zmienisz w to czego tak nie lubisz

a na starość jego matka zamieszka u was

kobieta, ktora kocha nie pisze o swoim wybranku, ze jest "grzecznym chlopakiem" rozstan sie z nim

tak naprawdę czy tego chcemy czy nie żenimy się też z rodziną współmałżonka mimoże im niw ślubujemy.przemyśl to.

rodzina jest jaka jest, czy to jego wina, ze pokochał kobietę z tej czy innej rodziny? rodziny się nie wybiera.

dla mnie twoje watpliwosci sa zrozumiale . Ja mialam taka sytuacje , nie akceptowalam rodziny meza . Po prostu NIE, bylam i jestem inaczej skonstruowana .Brzydze sie" dupolizaniem" , manipulacja, hipokryzja, obluda . Natomiast maz - cudowny czlowiek , wspanialy ojciec dla corki . Nie utrzymywalam absolutnie z nimi kontaktow , nie zapraszali mnie , naszej corki - wice wersa rowniez . Corki nie zapraszali dlatego , ze byla moja corka i dlatego pewnie , ze musieliby jej szklanke mleka dac i kanapke zrobic :-D. Nie dostala nigdy od nich NIC . Nie oczekiwalam tego , ale czy to nie dziwne , by wnuczce nawet lizaka nie kupic ?No , ale tycy byli . No i bardzo zamoznil ludzie , stac ich bylo na lizaka dla wnuczki:-P

Najdziwniejsze jest to, ze nic nie wspomnialas o milosci, sama chlodna kalkulacja, wiec TO już powinno być dla Ciebie odpowiedzia co robic ....

Skoro macie wziąć ślub, to jesteście na tyle blisko żeby o tym porozmawiać jak On widzi Was w Takich relacjach, czego Ty potrzebujesz a czego nie znosisz, jakiego traktowania oczekujesz. Na ile On jest w stanie ograniczyc kontakt. Bo w życiu we dwoje trzeba iść w jednym kierunku inaczej jedno ciągnie drugie na siłę w swoją stronę ze złośliwością, potem nienawiścią i kończy się związek. Ja mam podobnie, nie trawię Jego rodziny, gdyż byłam Tą "złą" kobietą, ale On jest bardzo za mną:-)

Dziękuje za wszystkie opinie