Kocham i nienawidzę

Kocham i nienawidzę jednocześnie mojego dziecka. Córka ma 3,5 roku a ja wciąż nie mogę pogodzić się z tym że dałam się namówić na dziecko. Zawsze czułam że nie nadaję się na matkę i niestety nie posłuchałam swojego serca..

wierz mi ze wiele wile kobiet tak ma ....

A co sie dzieje?

Ja jestem w 9 mc teraz i jak widze jak mój maz sie zachowuje to tez szczerze żałuje czasem ze nie pózniej zaszłam

poprostu jest, zajmuje mój czas, zmarnowała życie, moje pasje, marzenia i tyle.. owszem mam momenty, że myślę że kocham ją najbardziej na świecie ale przeważnie nie jest różowo

Teraz jestem w dylemacie porodu, on chce rodzic ze mną a ja chyba nie chce widząc jego zachowania, kurczę żebym po porodzie dziecka nie odrzucała mam nadzieje ze je pokocham

Ja sie martwię bo nie mam od męża wsparcia, nie napisałam pracy magist bo zaszłam, chciałam zajść ale jak widze teraz siebie w 9 mc to mi przykro , nie mam swoich pieniędzy, zus mi nie chce wypłacić zasiłku i czuje sie sprzątaczka w domu, mi nikt nie pomaga nie dba o mnie a jestem w 9 mc , mój maz nawet mi jedzenia nie poda

Szkoda ze tak czujesz , u mnie powodem jest brak wsparcia od niego, on uważa ze skoro za wszystko płaci to juz jest zwolniony ze wszystkiego, tylko uważam ze uczucia to troche inny temat , ja od niego tak mało wymagam, boje sie ze jak juz córka bedzie to bede nikim

ja mam na szczęście pracę ale to nie zmienia faktu. Praca , pieniądze to nie wszystko.

autorko mam to samo tez nie nadaje sie na matke nienawidze czytac bajek bawic sie z synem najlepiej bym go komus podrzucila by sie z nim pobawil mi sie nic niechce,myslalam ze pora na dziecko bo mialam 30 lat i zaszlam ale czy chcialam chyba nie do konca...czasu nie cofniesz teraz to male dziecko to nic a potem sie zacznie koszmar

ja wiem, że później będzie tylko gorzej i to mnie też załamuje. Jeszcze do niedawna mąż był osobą która cieszyła się z dziecka i nawet chciał drugie ale teraz też ma już fulla. To mnie wkurza najbardziej bo najpierw chciał a teraz sam narzeka.

to do Was dołączam... mam identycznie.Syn ma 3 lata, a ja mam serdecznie dość

skad jestescie moze zrobimy spotkanie wyzalimy sie nawzajem...

zastanawia mnie tylko czy kiedyś było inaczej?? czy po prostu nikt o tym nie mówił? czy świat był inny\ograniczony??/

no i muszę spadać :( muszę dziecko położyć spać, później to już tylko padnę na twarz i spać. Mąż się przyssa do kompa..

ja nie rozumiem ludzi którzy dobrowolnie decydują się na drugie dziecko i tak o tym ćwierkają jakby to było ich największe osiągnięcie życiowe:O

o to to, i jak na złość na Wigilii wszyscy życzyli nam drugiego dzieciaczka. Miałam ochotę wrzasnąć, że jak chcą to niech sobie zrobią bo ja mam jednego dość. Ciężko się było opanować.

mam to samo albo jeszcze gorzej, jestem z kielc

mnie ciocia życzyła drugiego dziecka, myślałam, że ją zjem :O

Tak to właśnie jest z facetami, ja tez uważam że mój nie dorósł do roli ojca, chciał dziecka, a jak miałam ciąże zagrożoną to mi przysłowiowej szklanki wody nie podał. Smutne to, ten kompletny brak wsparcia.

Goka ja nie rozumiem ludzi ktorzy decyduja sie na dziecko a potem maja pretensje do niego za niespelnione zycie I obwiniaja za niepowodzenia. Wspolczuje wam. Nie tego, ze macie dzieci tylko tego, ze jestescie bezmyslnymi egoistkami. Szkoda tych dzieciakow.coz, moze jeszcze wam sie odmieni. Ja tez mam czasem dosc, wierzcie mi, ze czasami mycie podlogi jest fajniejsze niz kolejne zabawa z dzieckiem ale w zyciu nie powiedzialabym, ze dziecko zruinowalo mi zycie. Trzymam za was kciuki :)

Niestety. Taka prawda, ja miałam marzenia,plany itd teraz to nawet nie wiem co na urodziny/imieniny/gwiazdke sobie zazyczyc. Mam tylko jedno marzenie, ktore nie ma szans na spelnienie.... Cofnac czas... Innych marzen brak:-(

głupie jesteście...autorko,a to dziecka wina,że pracy magisterskiej nie napisałaś,bo w ciaze zaszlas? sorry,ale mialas 9 miesiecy na napisanie,wiec nie zwalaj lenistwa na dziecko. durne jestescie i wspolczuje waszym dzieciom.

Ja swoje dziecko bardzo kocham. Nie uwazam ze zmarnowalo mi zycie Ja sobie sama je zmarnowalam nieodpowiedzialnym zachowaniem. Chcialabym cofnac czas ale sie nie da. Chcialabym zniknac, zapasc sie pod ziemie tak jakby mnie nigdy nie bylo ale tez mi to nie wychodzi. Zal mi mojego syna ze ma taka matke, wiecznie zmeczona, zfrustrowana, nieszczesliwa. Wiem ze jemu tez zmarnowala zycie skazujac go na takiego ojca i warunki zycia. Staram sie jak moge ale im bardziej sie staram tym bardziej dociera do mnie jak niewiele tak naprawde moge

pod ostatnnia wypowiedzia moge sie podpisac..