Wróciłybyście na moim miejscu do pracy

" Szczęśliwa mama to sczesliwe dziecko." tak tak to teraz takie modne powiedzonko:)

Zapraszam do zapoznania się z nowoczesnymi narzędziami do rekrutacji pracowników: tomastest.eu

w swoim domu kobieta jest krolowa a w robocie zwykle wyzyskiwanym popychadlem zarabiającym g***o-jesli mąz dobrze zarabia lub kobieta ma inne zródla przychodu to lepiej byc gospodynia domową

Zarabiam całkiem sporo, podobnie jak moj mąż. Nikt mną w pracy nie pomiata. No ale rozumiem ze jakoś sobie to musicie tłumaczyć.

up

Moja żona wróciła do pracy po dwóch tygodniach od narodzin naszej córki, chociaż mocno jej to odradzałem, ale bardzo lubi swoje zajęcie (jest programistką w SMT Software) i nie byłem w stanie jej przekonać. Na szczęście wszystko skończyło się w porządku, ale przez chwilę obgryzałem paznokcie w dużym niepokoju.

Siedzenie w domu z dzieckiem nie jest przyjemnoscia. Realizowanie sie natomiast w pracy, satysfakcja klientow i pokazne sumy na koncie juz tak. Mam wlasna firme i nie wyobrazam sobie siedzenia w domu pi porodzie chocby przez miesiac, bo nie pracuje, wiec nie zarabiam, a konkurencja podkrada mi klientow. I tu nie chodzi o to, ze musze pracowac, bo maz zarabia 4500 na reke. Ha po prostu chce pracowac!!!

a ja bym chętnie posiedziala w domu z dzieckiem

co innego pracowac na siebie i dla siebie i miec duze zarobki a co innego tyrac za grosze na jakiegos wyzyskiwacza

Up

Jeśli nie chce wam się spędzić z dzieckiem trochę czasu, tylko prawie zaraz po porodzie walicie do pracy, to po kiego wafla wogóle mieć to dziecko? Bo tak trzeba? By wypełnić jakiś obowiązek wobec natury? By zadowolić rodzinę? Nie rozumiem. Niech mają dzieci ci, którym chce się je wychowywać, a nie - urodzę i wracam do pracy, a dziecko niech skacze od babci, do babci, od żłobka do opiekunki itp.

dla mnie ważniejszy jest spacer z dzieckiem, zabawa z nim, gotowanie mu zupki, zmienianie pieluszki, niż cyferki na koncie. A powiedzenie szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko bardziej pasuje w mojej sytuacji niż u autorki. Wg ciebie twoje dziecko wychowywane przez babcie, jest szczęśliwe tylko z tego powodu że TY jesteś szczęśliwa???? głupota.

wiadomo ze kobiety pracuja tylko z powodu smutnej koniecznosci zarabiania na zycie

mam 43lat, w wieku 25 lat urodziłam dziecko, wróciłam do pracy po 5 miesiącach bo chciałam ale też trochę musiałam. Dzieckiem zajęła sie moja mama, byłąm szczęśliwa, miałam dziecko, robiłam karierę, wszyscy mnie podziwiali że taka młoda, ładna, spełniona jako matka, zona, świetna posada, piałam z zachwytu... Dziś żałuję że byłam wtedy taka glupia dziś oddałabym wszystko aby siedzieć w domu z dzieckiem, te chwile w moim życiu były takie krótkie że już prawie się zatarły, prawie nie pamiętam spacerów, zabaw z moim synem. Dziś ma prawie 18 lat i w jego życiu niewiele jest miejsca dla mnie, studia, koledzy itd a ja jaką mam wizję???? praca przez kolejne kilkanaście lat, jak mogłam być matką nie miałam na to czasu ani wielkiej ochoty. Teraz... najbardziej żałuję że nie mam tylko jedno dziecko. Ale czasem trzeba po prostu czasu, innej perspektywy aby zrozumieć coś. Dziś jesteście młode, aktywne i macierzyństwo wydaje się byż wam przeszkodą, czujecie że was ogranicza ale za 10 lat zapewniam że wspomnicie moje słowa. Zresztą nie mam znajomego który by z sentymentem nie wspominała czasu "kiedy dzieci były małe"...