Mam w sobie ciagle tesknote za czyms

nie wiem skad to się bierze, ale mam wrazenie, ze ciagle mi czegos brak w sensie duchowym, może milosci? może lepszych ludzi kolo siebie? ciagle mam przeczucie, ze cos na mnie jeszcze czeka, ze to cos jest przede mna i tesknie za tym i tak leci z roku na rok a ja w srodku nie czuje spełnienia, ponieważ to COS ciagle nie nadchodzi.ciagle gdzies,kiedys, ciagle w oddali = tez tak macie ? w takich chwilach mi smutno :(

ciagle nie , ale czasem takie cos dopada i potrafi nie puszczac przez pare dni .

dokładnie, to takie poczucie niespełnienia, przemijającego czasu, rzeczy, których się nie zrobilo a które już nie wroca, osob, których już nigdy nie zobaczę, tesknie za czyms co minelo i już nigdy nie wroci oraz za czyms co przede mna a czego jeszcze nie znam, wniosek: a gdzie miejsce na terazniejszosc? ciagle jest cos nie w czasie w jakim powinno, bo zawsze jest poczucie, ze czegos ciagle brak :(

moze masz obnizony nastroj , albo poczatki depresji ... nie wiem ale nie warto za bardzo patrzec w przeszlosc a jesli juz to wylawiac z niej to co bylo dobre bo jak sie ma zledni w terazniejszosci to mozna sie do nich przytulic . Lepiej sie zastanawiac nad realizacja planow na przyszlosc a nie rozpamietywac porazki . Nie znam twojej sytuacji , ale chyba cos ci sie ostatnio niecekawego zdazylo , bo rozpamietywanie dzieje sie na swiezo po

Mam to samo-ciągłe oczekiwanie na /jeszcze / bo to co jest teraz to /jeszcze/ nie to .Nie jest to jakiś jaskółczy niepokój bo bólu istnienia nie odczuwam -mam natomiast pragnienie doznawania czegoś więcej i więcej -owszem.

też tak mam, zbliżam się już do 40 i to uczucie się zmienia coraz bardziej czuję że to na co czekałam całe życie się nie stanie i że ten cały czas który czekałam został zmarnowany choć przecież nie leżałam i nie czekałam bezczynnie i jest to znacznie gorsze uczucie jak już się wie że to nie nastąpi ;(

chyba po prostu nie czuje się szczesliwa w zyciu, nie na tym miejscu nie w tym czasie......:(

"że ten cały czas który czekałam został zmarnowany choć przecież nie leżałam i nie czekałam bezczynnie i jest to znacznie gorsze uczucie jak już się wie że to nie nastąpi " DOKLADNIE TAK - wlasnie tak się czuje :(

niestety czas masz tylko ten , miejsce mozesz zmienic . ja tak zrobilem cos sie zmienilo , poczulem sie samodzielny i w pelni godny okreslenia 'dorosly' . Mam tez pasje w ktora uciekam jak sie zaczyna jakas szarosc w zyciu i jest lepiej

Pasja jest nieodzowna w życiu.Pełna zgoda.Pewnie jednak każdy z nas ma chwile kiedy doszedł do oczekiwanego punktu i zobaczył że spełnienie jest chwilowe i musi ,tak to dobre słowo-musi iść dalej. To tak ja smutek po orgaźmie-chyba każda kobieta wie o czym mówię-najpierw jest uniesienie,szczyt a potem dziwny niewytłumaczalny żąl.Chyba jednak ten życiowy niepokój /tęsknota są potrzebne-popychają l i do działań więc nie są destrukcyjne

myślę, że może chodzić o jakąś tęsknotę za wolnością, też tak mam

wyszłam za mąż bo wciąż czuje że czeka mnie coś lepszego i czekam już 15 lat i nic :P

Moje zycie wyglada tak , ze mialam chlopaka i brata za granica i bardzo za nimi tesknilam , zwlaszcza za chlopakiem , przeplakalam tyle nocy...ale w koncu wyjechalam do UK, i teraz czuje ze brakuje mi domu, rodzicow. Wiem ze oni tez za mna tesknia, :/ chcialabym wrocic do Polski ale wiem ze tam nie osiagne nic mam 20 lat i zmarnuje sie tam , ale tez wiem ze chcialabym byc z rodzina, ale jak bede juz z rodzina bede tesknic za chlopakiem...i to jest bledne kolo , chce to jakos wysrodkowac ale nie jest latwo :/

Niestety znam ten temat. Mam 33 lata, bardzo często rozpamiętuje to co było, zdaje sobie sprawę, że to już nie wróci , co bardzo mnie dobija. Ludzie których wspominam poukładali Sobie życie, maja rodziny, a ja ciągle "stoję w miejscu" i w jakiś taki dziwny specyficzny sposób tęsknie za nimi. Za tym co przeżyłem, za miejscami, sytuacjami. Wiem też, że dziś wiele rzeczy zrobiłbym inaczej - może brakowało mi wtedy odwagi, doświadczenia, śmiałości.... Ciągle mi czegoś brakuje (mam dziewczynę, pracę), ciągle gdzieś mnie gna. Nie potrafię do końca myśleć Tu i Teraz, raczej spoglądam w "lusterko wczesne" i rozpamiętuje to co było jakiś czas temu- nawet kilkanaście lat. Wspominam różne sytuację, miejsca. Moja głowa jest wiecznie pełna różnych myśli, wspomnień. Często wychodząc na rower, tak bardzo tęsknie za różnymi miejscami/ wydarzeniami, że nie wiem gdzie jechać , chociaż wiem , że nawet gdy już tam dojadę jedyne co zastanę to "pusty smutek" bo przecież nie będzie tam już tych ludzi i wszystko wygląda inaczej. Tak jak Wy mam poczucie, że czekam na lepsze jutro - cokolwiek to oznacza........... Pozdrawiam i powodzenia Adam.