Separacja

Widzę że są problemy podobne do moich to może i mi pomożecie. Stało się. Mamy z żoną separacje, ni z sadu ale żyjemy osobno od pary tygodni. Mamy 2 letnie dziecko. Przyczyna to głownie moja wina. Jestem czy może byłem uzależniony od komputera gier itp. Zaniedbałem związek przez co odsunęliśmy się od siebie. Zona uparcie twierdzi że w niej już nic z miłości do mnie nie ma. Słowa o rozwodzie padłu w złości ale trzyma się ich bardzo mocno. Kocham tą dwójkę nad życie. Od pewnego czasu zmieniłem sporo w życiu niestety za późno. Dziecko stało sie najważniejsze ale żona już sie niestety zdystansowała do mnie. Pytanie mam do pań co były w związku z podobny głupkiem jak ja. Czy możliwe jest że czas zaleczy rany? Czy mam atakować, kwiaty wysyłać, przepraszać? Co wam o ile pozwoliłyście na powrót zadecydowało o zmianie zdania? Nie szukam gotowego rozwiązania tylko chcę mieć więcej nadziei że to możliwe. Jak bym dostał szansę to bym ja nosił na rekach za to. Chce zmienić swoje zycie o 180 stopni dla nich. Stać się idealnym mężem i ojcem.