Nastoletnia mama niepełnosprawne dziecko

Cześć. Szukam mam, które jako nastolatki urodziły dzieci ciężko chore, niepełnosprawne. Jak sobie poradziłyscie? W kim miałyście wsparcie? A może ktoś z forum zna podobny przypadek? Pozdrawiam, Maja.

a dlaczego pytasz czy jestes taka mama

Tak. Szukam osób w podobnej sytuacji.

napisz cos więcej jestem rehabilitantka pracuje z dziecmi niepełnosprawnymi

no właśnie, sama niepełnosprawność nic nie mówi...

a powiedzcie kiedy można już zauwazyc pierwsze oznaki niepełnosprawnościości?

autorko napisz cos konkretnego twoje pytanie jest zbyt ogólnikowe niepełnosprawnosc jest w róznym stopniu zalezy od przyczyny i wielu innych czynników

dokładnie - niepełnosprawnym dzieckiem jest dziecko niedowidzące i dziecko z porażeniem mózgowym na przykład, a to abstrakcja jak róźnią się od siebie, więc napisz coś więcej

Nie szukam mam dzieci z konkretnym schorzeniem. Szukam mam, które podobnie jak ja, młodo urodziły chore dziecko. Z szeroko pojęta niepełnosprawnościa

Nie szukam mam dzieci z konkretnym schorzeniem. Szukam mam, które podobnie jak ja, młodo urodziły chore dziecko. Z szeroko pojęta niepełnosprawnościa

Nie szukam mam dzieci z konkretnym schorzeniem. Szukam mam, które podobnie jak ja, młodo urodziły chore dziecko. Z szeroko pojęta niepełnosprawnościa

ale o jakiej niepelnosprawnosci chcesz porozmawiac napisz konkretnie jakie problemy ma twoje dziecko te problemy wynikaja własnie z jakiejs dysfunkcji choroby czy tez zespołu wad proponuje c***omoc ale musze wiedziec cos konkretnego ile ma miesiecy twoje dziecko jaka jest diagnoza co było przyczyna niepełnosprawnosci jak to nazywasz jaki miałas poród inaczej sie rozmawia jesli wiadomo o czym sie mówi

Zespół Downa.

Kogoś bawi podszywanie się pod moją osobę. Nie, moje dziecko nie cierpi na zespół downa a wady nie chce zdradzać, bo nie szukam tu porad lekarskich, wskazówek odnośnie rehabilitacji. Pragnę znaleźć kogoś, kto znajduje się w podobnej sytuacji, chce zapytac o jego refleksje odnośnie samej choroby własnego dziecka, reakcje ze strony chociażby rówieśników- czy zostali czy odwrócili się. I tak dalej i tak dalej... Szukam zrozumienia. kogoś, komu tak jak mi nie jest łatwo, a nikt nie zrozumie tak, jak osoba która przechodzi przez prawie to samo.

Trzeba było nie stukać się z byle kim po kontach i nie dać sie zapłodnić byle komu.

Autorko, ja myślę, że każda mama przechodzi to podobnie, bez względu na wiek. Niepełnosprawność dziecka jest zawsze dużym obciążeniem dla rodziców, bez względu czy mają 20 czy 40 lat. Ty po porstu musiałaś dużo szybciej dojrzeć niż rówieśniczki, bo życie postawiło Cię w trudnej sytuacji.

Mam dwójkę niepełnosprawnych dzieci, nie jestem tak młoda jak ty - ale tu wiek nie gra roli trzeba szybko dorosnąć :)

Miałam 21 lat kiedy urodziłam swoją (dzis juz trzyletnia) córke. Jest dzieckiem niepełnosprawnym, jednak rozwija się naprawde dobrze jak na swoje dolegliwosci. Na poczatku był strach, ale zarazem ogromna motywacja żeby zrobic dla niej wszystko co w mojej mocy.