czy powinnam dac szanse

Byłam z facetem 2 lata. Kochałam go, marzyłam o ślubie. Ja 28, on prawie 10 lat starszy. On nie chciał ślubu, nie chciał deklaracji. Zaczęły się kłótnie. W skrócie powiem, że dużo pił, codziennie chodził smutny, nie miał hobby, ambicji, siedział tylko w domu. Ostatnia kłótnia skończyła się tak, że był spłukany ale chciał na piwo. Nie chciałam mu dać moich pieniędzy, najpierw walczyliśmy słownie, potem poszarpał mnie, poddusił, byleby tylko dostać kasę. Spakowałam się i wyprowadziłam. Tydzień się nie odzywał, w końcu napisał, że mnie nienawidzi za to co zrobiłam z naszym związkiem. Wtedy jeszcze czekałam aż zadzwoni i przeprosi, niestety. Wyzwał mnie tam od egoistek i gorzej. Choć wcześniej się wstrzymywałam - opowiedziałam całą historię rodzinie i znajomym. Kazali mi obiecać, że nigdy do niego nie wrócę. Teraz ex bardzo się zmienił. Stara się, zaprasza mnie do kina, teatru, jest na każde moje zawołanie. Robi obiady, naprawia rzeczy w domu. Przestał pić, ba, nawet palić, nie przeklina, jakby wyszedł już z depresji. Znajomi proszą, abym do niego nie wracała, mówią, że to wszystko co było wcześniej wróci. Rodzina mówi, że to moja sprawa i powinnam wiedzieć czego chcę sama. Ale ja nie wiem, czego chcę, bo on jest ciągle obok, nigdy nie byłam w sytuacji w której wiem, że go zabraknie. Chciałam zostać sama i zobaczyć czy mi go brakuje, ale on jest ciągle w pobliżu i nigdy się nie dowiem. Nie wiem co czuję, nie wiem czy go kocham. Czuję się też wypalona, że bezskutecznie starałam się 2 lata o ślub i zostałam zgnojona, a on stara się 2 miesiące i ma pretensje, że moje ogromne uczucie do niego już nie wraca. nie wiem co robić ;(