Czy jestem nieudacznikiem? Moj cv. Poradzcie

Mam 34 lata, od 12 lat mieszkam zagranica. Tak tez skonczylam studia. Najpierw studiowalam w Polsce, po roku przerwalam i wyjechalam. Tam troche trwalo, az dostalam sie na studia, zdalam egzaminy jezykowe itp. Chodzilam najpierw na roczny intensywny kurs jezyka. Potem zrobilam BA. I poszlam do pracy, zeby zdobyc troche doswiadczenia. Pracowalam okolo 5 lat glownie w dziedzinie projekt Management i jako sekretarka. W tym 2 lata na kontrakcie w innym kraju. Rowniez jako Trainee w duzej korporacji. Potem dalej kontynuowalam magisterke i dalej pracowalam na caly etat. W tej chwili koncze pisanie pracy magisterskiej. Pol roku temu zaczelam tez zaocznie podyplomowke. W przyszlym roku mam koniec. Czuje sie stara, ze dopiero teraz koncze magisterke i boje sie, ze juz nie moge konkurowac z mlodszymi i lepiej wyksztalconymi ode mnie osobami :( Bo akurat szukam teraz innej pracy i moje wszystkie podania zostaly odrzucone. Znam oprocz polskiego biegle 2 jezyki obce i 3 na poziomie sredniozaawansowanym.

Mialo byc tam tez skonczylam studia.

W Belgi zalegalizowano eutanazje z powodu uporczywego cierpienia psychicznego (np jak ktoś nie zaznaje satysfakcji ze swojego życia) może to jest jakieś rozwiązanie ?

Nikt sie nie wypowie? :(

Gosciu ja nie mam depresji

Tylko pytam sie czy moze znacie jakies osoby, ktore maja Taki pokretny zyciorys jak ja. Teraz wszyscy maja 25 lat, skonczone studia, podyplomowke, 5 lat doswiadczenia zawodowego i wogole:(

Zaluje, ze nie zdecydowalam sie na magisterke odrazu po BA, a zrobilam sobie przerwe na prace. Mysle, ze to byla zla decyzja

Ale uważasz siebie za nieudacznika ?Pomimo 34 lat nie potrafisz pogodzić się z pewnymi trudnymi do z akceptowania faktami jak to że młodsi mają większe szanse,choć to nie reguła.Szczęśliwym można być nawet pracując na kasie w biedronce nie potrzebujesz do tego sukcesu zawodowego,oczywiście fajnie ze do niego dążysz ale jak go nie osiągniesz to jeszcze nie oznacza że jesteś nieudacznikiem.Jesteś ofiara kultury w której żyjesz.

dałaś czarnemu albo ciapatemu ?

Gosciu dziekuje za komentarz. Nigdy nie czulam sie nieudacznikiem, ale od pewnego czasu niestety tak. Nie uzalam sie nad soba, poprostu mysle, ze najlepsze lata mam juz za soba. I jezeli do tej pory nic specjalnie nie osiagnelam to juz i nie osiagne

Ludzie ja sie pytam powaznie, co ma do tego czarny czy ciapaty :o

:(

"I jezeli do tej pory nic specjalnie nie osiagnelam to juz i nie osiagn " No i co z tego? czy na prawdę do szczęścia potrzebne ci są osiągnięcia zawodowe? Za bardzo skupiasz się na sobie ,poczytaj jakąś wartościową ksiąskie odwiedź jakieś ciekawe miejsce,idź w weekend na imprezę,znajdź faceta spłódź dziecko.Albo dołącz do grona narcyzów i skup się na rozwoju osobistym i innych bzdurach tracąc czas.

Gosciu czytam ksiazki, wychodze na imprezy. Ale kariera jest dla mnie tez wazna. Nic na to nie poradze. Bez niej nie potrafie czuc sie w 100% spelniona :( Nic na to nie poradze. Nie jestem tez zgorzkniala i sfrustrowana pesymistka, pytam sie tylko, czy sa wsrod was osoby z takim zyciorysami jak ja. I czy mimo wszystko cos osiagneliscie

up

ale o co chodzi... przeciez masz ok cv i doswiadczenie i wyksztalcenie... W irlandii bys prace bez problemu znalazla. Zwlaszcza w project menagmencie

no i 34 lata, dla pracodawcow to wiek w sam raz. Ja zaczelam prace w obecnej firmie rok temu mam 30 lat pracuje jako inzynier i jak zaczynalam zaczynalo tez dobre pare innych osob no i ja bylam najmlodsza. I to tak bardzo bardzo najmlodsza bo pozniej byl koles kolo50

nie czytaj debilnych komentarzy, tu jest pelno idiotow, nie zwracaj na nie uwagi

Dzieki wam za dodanie otuchy;-) Mam kompleksy, ze dopiero teraz koncze magisterke. Bo jak napisalam, po BA poszlam do pracy. I ze moj zyciorys nie jest standardowy. Bo najpierw studiowalam w Polsce, przerwalam, wyjechalam za granice. Tam troche trwalo, az dostalam sie na studia. Moich zaliczen z Polski nikt mi nie uznal, wiec musialam wszystko powtarzac.

Wszystko zależy od tego jak się czujesz sama z tym co robisz. Przegrywa się jeśli nie uda się osiągnąć wyznaczonego celu.

dzieki

nie martw sie ja tez jestem nieudacznikiem, zawsze nieodpowednie wybory zyciowe, wielu z nas

wiesz ja mam gorszy zyciorys, ty masz jeszcze fajny, fajna jestes dziewczyna i napewno ci sie uda, znasz jezyki, ja bym chciala znac, chcialbym miec pelne studia i fajna prace a tak bujam sie po swiecie raz tu raz tu

:( To nie o to chodzi, ze mam niska samoocene, czy cos w tym stylu. Poprostu interesuje mnie czy ktos w pozniejszym wieku, tak po 3osce ustabilizowal sie zawodowo.

Gosciu nie zalamuj sie :(

Ja odniosę się do składania CV, mianowicie wysyłasz je poprzez e-mail? Nie wiem czy Ty wiesz, ale bardzo dużo CV jest automatycznie odrzucane jeżeli wyślesz je w formacie ODT, DOCX, A TXT , Urls, HTML mail. Pomimo że żyjemyw dobie komputerów, nie wszystkie miejsca pracy używają uniwersalnych programów w swoich systemach komputerowych. Jeżeli komputer pracodawcy nie rozpozna programu, to system od razu go odrzuca (nawet jeżeli używasz innych czcionek), i tym sposobem nikt ni rzci na Twoje CV okiem. Najlepiej jest wysyłać PDF file lub DOCX, lub RTF z normalnymi czcionkami (Arial, Times New Roman, Georgia, Tahoma) To tak na marginesie :-) Ja jestem starsza od Ciebie i swoje młode lata spędziłam tylko na nauce, podobnie jak Ty. Nie czuję że coś mnie ominęło. Wręcz przeciwnie. Na wszystko przyszedł czas. Jesteś w najleprzym wieku więc głowa do góry :-) Jeżeli nie masz zobowiązań, to może pomyśl nad pracą na innym kontynecie? Australia, Kanada, Afryka.

mam na mysli tych 15 00 i 15 02

Gosciu 15:07 dziekuje;-) Wysylam glownie przez maila, w formacie pdf, a zdarzalo sie, ze chcialam zainteresowac pracodawce w niekonwencjonalny sposob i robilam prezentacie typu power point, z ciekawa grafika itp. Nie mam zadnych zobowiazan, meza i dzieci. Ktos mi powiedzial, ze wlasnie jestem w takim wieku, ze pracodawca patrzy na wiek i mysli, ze zaraz pojde na macierzynski :o Jakos te lata tak szybko zlecialy i jak slysze jak inni maja w moim wieku pokonczone studia, 10 lat doswiadczenia, odchowane dzieci itp. to zaczynam sie nad soba zastanawiac. Ale macie racje, kazdy jest inny i ma inny zyciorys. Musze bardziej uwierzyc w siebie, tylko ciezko jak za kazdym razem dostaje odmowe, Nawet jestem zapraszana na rozmowy, ale i tak lepszy jest inny kandydat. Mysle, ze umie sie zachowac, mam opanowane do perfekcji jak sie zachowywac i co mowic na takiej rozmowie, jestem komunikatywna.

nooo nie zalamuje sie ale ludzie i po 40 nie sa ustabilizowani, teraz nie ma panstwowych miejsc pracy, i tak jestes rzucany wciaz gdzie indziej,

A o Australi, Kanadzie czy Afryce to nawet nie mysle. Bo po pierwsze samo dostanie wizy graniczy z cudem. Po drugie te kraje odpadaja, bo jest za daleko. A w Polsce mam rodzicow. Poza tym znowu nowy kraj, potrzebny jest czas na przystosowanie sie itp.