Życzliwa duszyczka dla opuszczonej

Czy jest ktokolwiek życzliwy i empatyczny, komu można by się wyżalić? W trudnym momencie życia zostałam zupełnie sama, nie mam z kim porozmawiać. Nikogo nie ma obok.. a ja wszystko w sobie duszę i staram sie nie wybuchnąc...

a wybuchaj najlepiej kieruj odlamki w sprawce

a co się stało?

W walentynki zostawił mnie najukochańszy. W taki piękny dla każdego dzień, którego tak wyczekiwałam. Wolałabym być w ten dzień samotna, całkowicie, niż tak zraniona. Rozstanie było nietypowe...

wygadam sie mimo nawet że nikt nie słucha. Byliśmy razem dwa lata. Nasz związek był niesamowity, cudowny. Praktycznie bez żadnych kłótni. Zgodny. Trafiłam na cudownego mężczyzne, a zakochanie i zauroczenie tylko pogłębiało się z dnia na dzień. Zaczęło psuć się jakiś miesiąc temu... Aż tu nagle wypowiedział te słowa.. Chce przerwy. Chce sobie wszystko przemyśleć na nowo. Dwa tygodnie bez kontaktu. NIe czuje złości i żalu do niego. Kocham go. To cudowny mężczyzna.TUż po rozstaniu nie pożegnaliśmy się. Wziął mnie na kolana i tulił, długo tulił, całował po twarzy, szyi, rękach. Plakał on, i ja płakałam. To pozwoliło mi mieć nadzieję. Powiedział, że jestem i będę najważniejszą osobą w jego życiu. Powiedział, że nie przekreśla naszego związku. Modlę się o powrót...