LUDZIE SZYBKO bo zwariuję CZYM SIĘ RÓŻNI POWIEŚĆ OD OPOWIADANIA

proszę o jakieś cechy gatunkowe, na ściądze tego nie ma :(

Długością. Opowiadanie jest krótkie. Powieść to klecha na kilkaset stronic.

no nie tylko,powieść może być wielowatkowa, ma wielu bohaterów a opowiadanie: wstęp, rozwinięcie, puenta

powieść to pisemne a opowiadanie to ustne

czyli opowiadanie musi być krótkie i jednowątkowe?

up

http://zapytaj.onet.pl/Category/002,010/2,4597491,czym_rozni_sie_powiesc_od_opowiadania.html

1. Krótki utwór epicki o prostej akcji, niewielkich rozmiarach, jednowątkowej fabule, pisany prozą. Opowiadanie nie ma tak zwartej budowy jak nowela, o czym decydują postacie drugoplanowe, opisy i refleksje. Od noweli różni się luźną konstrukcją i brakiem obowiązujących w niej rygorów. dasz najj 2. Podstawowa forma wypowiedzi narracyjnej, prezentująca narastanie w czasie toku zdarzeń, opozycyjna wobec opisu. Gatunek ten może zawierać w sobie inne gatunki oraz dialogi. Powieść (romans) – gatunek literatury pięknej, utwór narracyjny, opisujący zwykle rozbudowany ciąg zdarzeń. Pierwsze powieści powstały już w czasach antycznych. W Grecji autorem powieści był m.in. Ksenofont z Efezu (Opowieści efeskie). Był to typ powieści awanturniczej i melodramatycznej. W Rzymie autorami powieści byli Petroniusz (Satyricon) i Apulejusz (Metamorfozy albo Złoty osioł). Dzieła ich operowały zróżnicowaną narracją, od opisu realistycznego po groteskę, przynosiły też bogate studium psychologiczne bohaterów. Ogniwem w rozwoju gatunku był średniowieczny epos rycerski. W epoce renesansu ważną powieść, ujętą groteskowo dał François Rabelais (Gargantua i Pantagruel). W okresie baroku wybitną powieść napisał Miguel de Cervantes (Don Kichot). Okresem rozwoju gatunku było oświecenie, a potem XIX wiek. Klasyczna powieść jest pisana prozą, w której występują liczne dialogi, opisy akcji i natury i jest podzielona na rozdziały liczące od kilku do kilkudziesięciu stron. Całość liczy od ok. 100 do ok. 500 stron maszynopisu. Klasyczna powieść posiada wszystkowiedzącego, anonimowego narratora i wielowątkową, liniową, chronologiczną fabułę. Wiele powieści, zwłaszcza współczesnych świadomie odchodzi od tego klasycznego schematu. Narrator posługuje się podstawowymi sposobami narracji, jak też innymi formami wypowiedzi np. dialogiem i mową zależną. Franz Karl Stanzel zaproponował trzy podstawowe typy powieści, ze względu na rodzaj narracji, który to podział przyjął się dość powszechnie teorii literatury: powieść auktorialna – w której narrator komentuje wydarzenia, ale między nim a światem przedstawionym istnieje dystans; narrator nie jest bohaterem, nie występuje w świecie przedstawionym – w grupie tej mieści się powieść klasyczna powieść pierwszoosobowa – w której narrator występuje w świecie przedstawionym w tym samym miejscu i czasie, co bohaterowie oraz opowiada, co przeżył lub czego dowiedział się od innych; narrator jednak wie więcej niż pozostali bohaterowie – jest to najczęstsza forma powieści autobiograficznej powieść personalna – w której trudno wyczuć obecność narratora, gdyż czytelnik patrzy na akcję oczami bohatera; brak w niej komentarzy do działań bohaterów, występuje tylko opis ich zachowań i myśli. Ze względu na formę występują następujące rodzaje powieści: powieść epistolarna – pisaną w formie zbioru listów powieść dialogowa – pisana w formie czystego dialogu – bez fragmentów opisowych i czysto-narracyjnych powieść rzeka – stanowiąca zbiór minipowieśc****isanych w porządku chronologicznym tworzących jedną całość powieść szkatułkowa – pisana w formie zbioru pozornie z sobą niezwiązanych opowiadań – np. opowiadających tę samą historię z punktu widzenia różnych narratorów, lub zbudowanej w formie "opowiadania w opowiadaniu". strumień świadomości – powieść nie opisująca wydarzeń zewnętrznych lecz stanowiąca "zapis myśli" Szczególnymi gatunkami powieści są: powieść tendencyjna – pisana od początku w celu udowodnienia pewnej, narzuconej z góry tezy powieść traktat – w której opisywane wydarzenia są wyłącznie pretekstem do przekazania treści światopoglądowo-filozoficznych powieść edukacyjna – w której opisywane wydarzenia służą głównie do przekazania w przyjemnej formie określonego zasobu wiedzy powieść parabola – w której opisywane wydarzenia są symboliczną formą przedstawienia pewnej tezy, niezwiązanej bezpośrednio z samymi wydarzeniami powieść biograficzna – biografia pisana w formie powieści powieść z kluczem – w której podobieństwo bohaterów do osób istniejących, a niekiedy także poszczególnych zdarzeń do wydarzeń zachodzących w rzeczywistości jest zamierzone (np. powieść Leopolda Tyrmanda Życie towarzyskie i uczuciowe). Ze względu na zakres tematyczny, rozróżnia się następujące gatunki powieści: powieść społeczno-obyczajowa powieść psychologiczna powieść łotrzykowska powieść przygodowa powieść marynistyczna powieść sentymentalna powieść gotycka powieść fantastyczna powieść fantastyczno-naukowa powieść historyczna powieść kryminalna powieść sensacyjna powieść produkcyjna powieść drogi

powieść psychologiczna powieść łotrzykowska powieść przygodowa powieść marynistyczna powieść sentymentalna powieść gotycka o czym jest ta powieść?