dwulatek ciagle przybiega w nocy do naszego lozka

Piersi po karmieniu są okropne, ja odstawiłam po 3 miesiącach bo już mnie to wkurzało że ciągle bolały i były takie nabrzmiałe, za 7 miesięcy będziemy mieli następne i od poczatku wprowadzam mm.

trzeba se było psa kupić żeby wam w nocy nie przeszkadzał i cycków nie zniszczył... żal mi waszych dzieci i tyle...

Matka z ojcem śpią razem, dziwisz sie ze male dziecko tez chce z wami spac?

Ale szokuje mnie ten "zimny wychów", to jest chore :O Dwulatek to bardzo, bardzo malutkie dziecko, potrzebuje bezpieczeństwa i bliskości fizycznej rodziców, jeśli się przebudzi samo podczas ciemnej nocy, to zwyczajnie się boi, ludzie! :O Czy wy naprawdę takich rzeczy nie rozumiecie? Dwulatek ma święte prawo przyjść do mamy do łóżka w nocy, jeśli tego potrzebuje, normalni ludzie nie przeganiają dziecka, na miłość boską! Szczególnie, ze dzieci najczęściej przychodzą głęboko w nocy, jak rodzice śpią, dawno tez już się pokochali itd. Naprawdę nie wiem, po co macie te dzieci, skoro potem nie chcecie bliskości z nimi, której potrzebują przez taki krótki czas swojego życia.

Ta, która napisała, że jakaś tam znajoma zamknęła drzwi na klucz i pozwoliła, żeby maleńkie dziecko stało w nocy pod drzwiami, szarpało klamkę i płakało... To nie ma słów po prostu. Autentycznie brak słów. Potem jest zd****** że dziecko rośnie na nieczułe, pozbawione empatii, zaufania do świata i poczucia bezpieczeństwa. Poczytajcie sobie, jak ważny jest pierwszy okres życia dziecka w takich sprawach. Nieustannie utwierdzam się w przekonaniu, że połowa rozmnożonych nigdy tych dzieci miec nie powinna :O

Ja też zamykałam drzwi i po kilkunastu dniach się skończyło. Miał taki etap i już bo np. moje starsze córki tak nie robiły. Mam twardy sen ale jak o 2 obudzi mnie szarpiące mnie lub wdrapujące się na mnie dziecko to już nie zasnę i przez cały dzień potem chodzę jak na autopilocie a na to sobie w pracy pozwolić nie mogę bo mój błąd może kosztować czyjeś życie.

Może rzeczywiście Twoja praca jest tak ważna, że jak się super nie wyśpisz, to kogos zabijesz. Ale to raczej totalny wyjątek. I słusznie zauważyłaś, że to taki "etap" rozwojowy w życiu dziecka, czyli na tym etapie należy takie potrzeby emocjonalne dziecka zaspokoić. Nie ma strachu, że dziecko będzie takie praktyki stosować do 15 roku życia ;) Etap, jak każdy etap - minie. Ale jeśli w tym newralgicznym momencie matka nie da dziecku tego, co aktualnie potrzebuje, to się tego już nie wróci.

A mój ma 17 miesięcy i też spi z nami,jak mial ok.5 miesiecy zaczal spac w swoim lozeczku,wcześniej z nami i tak parę miesięcy spal u siebie,ale zasypiał zawsze przy mnie a potem go przenosilam, i potem popelnilismy blad bo jak byl chory to braliśmy go do nas,potem ząbkowanie budził sie w nocy i dla wygody tez do nas i tak teraz go probuje oduczyć i jak zasypia go przenoszę ale jak sie przebudzi to placz i wyciaga raczki,a on jest taki pieszczoch,lubi sie tulic. Lozeczko ma u nas w pokoju.A jeśli chodzi o sex to uprawiamy go w salonie,lazience..nie pamietam kiedy ostatnio robiliśmy to we własnym lozku,

Eeeee tam robisz z igly widly to tylko dwulatek , maluszek jeszcze , moj ma 8 lat i zdarza mu sie :) a wytlumaczyl mi to tak -ty masz tate do spania a ja tez chcialbym miec kogos do spania to przychodze do was- odpowiedzialam mu ze jak bedzie duzy i sie ozeni to bedzie mial kogos do spania , swoja zone przeciez , ale chyba nie usatysfakcjowala go moja odpowiedz . Wiem ze jeszcze kilka lat i mu przejdzie wiec poki jest maly niech sobie czasami przyjdzie 'na cieple nozki'

My spimy z dziecmi. Maz z jednym ja z drugim I dobrze nam z tym:) uwielbiam przytulic sie do malego cialka:)

do tych od seksu - seks można uprawiać też w salonie, w kuchni, w łazience - my mamy jeszcze garderobe i taki pokój dzienny - więc wcale nie musimy w sypialni po bożemu przy dziecku nawet jak śpi obok czy na naszym łóżku..

"Naszym łóżku"- no właśnie w waszym łóżku. Dlaczego mam sie kochać z mężem non stop w łazience czy salonie a nie moge tego zrobic we własnej sypialni? To jest chore. Pewnie zaraz ktoś powie ze to dodaje ognia związkowi. Moze tak. Ja tez sie z mężem kocham w wannie itp, ale kochany sie tez we własnym łóżku. Uważam ze dziecko powinno mieć własne łóżko u własny pokój, własna przestrzeń. Tak samo jak rodzice powinni mieć przestrzeń i dziecko powinno to rozumieć i akceptować. Nie mam nic przeciwko temu zeby dziecko przyszło w nicy do łóżka rodzicow, ale zasypianie i spanie z dzieckiem w jednym łóżku? Kategorycznie nie!

dwulatek ma rozumieć i akceptować twoja potrzebą przestrzeni????????????!!!!!!!!!!! ty chora jesteś..... jak 2letniu dziecko ma to zrozumieć jak stara baba nie rozumie potrzeby bliskości swojego dziecka???? po ch*j wam te dzieci???? jasne... grunt to seks żeby dziecko nie przeszkadzało:/ może z mężem jesteśmy pieprznięci ale dla nas to normalne że przez pierwsze 3 lata człowiek rezygnuje częściowo z własnych potrzeb bo jest dziecko.... jakbym mu powiedziała że będziemy zamykać sypialnię żeby syn nie mógł wejść jak się obudzi to by powiedział że jestem nienormalna....

ja też sobie nie wyobrażam zamykać sypialnię.. a potem dzieciaki rosną na gburów, nie mają kontaktu z rodzicami, dom traktują jak hotel, nie uczucie dzieci za młodu, nie dajecie im przykładów, nie dajecie im ciepła i miłości a potem oczekujecie że dziecko wyrośnie na mądre, zaradne i będzie was kochać - tylko za co?

Tak. 2-latek ma rozumieć ze sypialnia rodzicow to sypialnia rodzicow. Ja nie zamierzam rezygnować z seksu tylko dlatego ze urodziło mi sie dziecko. Jestem matka ale nadal jestem tez kobieta i żona. Moja corka jak najbardziej moze przyjść do nas nad ranem i wlezc nam do łóżka i nie wygonie jej, ale ona wie ze to jest nasze łóżko a jej jest w jej pokoju.

Ktoś napisał, że trzeba było sobie psa kupić żeby w nocy nie przeszkadzał... Ogarnij się kobieto! Dzieci uczone od początku samodzielnego spania są duzo szczęśliwsze- TAK! Szczęśliwsze!- niż dzieci, które są non stop tulone i spia z rodzicami. Noc jest od SPANIA a nie od łażenia z rykiem do mamusi. Takie dzieci są dużo bardziej marudne i rozpieszczone. Dziecko trzeba traktować jak człowieka! A nie jak pieska kanapowego, którego się przyzwyczaja do notorycznego głasiania i spania z pańcią ;) Więc może to Ty powinnaś sobie pieska kupić? Zamiast z dziecka robić niesamodzielną niedojdę? Jest róznica miedzy okazywaniem miłości a kocią miłościa- jaką wy serwujecie swoim dzieciom. Ale... to nie mój problem ;) Moje dzieci są szcześliwe nie sa marudne i mają poczucie bezpieczeństwa a nie są rozhisteryzowane bo mama do sklepu wyszła albo musiała na noc w szpitalu zostac i muszą spać o zgrozo same ;)

Lepiej tego nie mogłas ująć :) To ze moje dziecko śpi same w łóżku to wcale nie znaczy ze bedzie jakimś gburem. W ciągu dnia moja corka dostaje moim zdaniem wystarczająco dużo miłości. Przytulamy, calujemy, wariujemy z nią ja, moj maz, moja siostra, jedna, druga. Na dobranoc dostaje od wszystkich buziole. W łóżku przytula sie do misia, dostaje całus i dobranoc. Nie wiem czy przez to bedzie nieczułym gburem.