CIĄŻA PLANOWANA SAMOTNE MACIERZYŃSTWO

Czy któraś z Was znalazła się w tak chorej sytuacji, że pomimo starań o dziecko, planowanej ciąży i ogromnej radości z pozytywnego testu ciążowego, zostałyście skazane na samotne macierzyństwo? Czy głupi los sprawił, że jeszcze w ciąży, albo już po rozwiązaniu zabrakło przy was partnera/męża? Co było przyczyną? Nieodpowiedzialność faceta? Konieczność wyjazdu w poszukiwaniu pracy? Rozstanie? Więzienie? A może najbardziej przykra z możliwych - śmierć? Jak sobie radzicie bądź poradziłyście z samotnym macierzyństwem? Łatwo było wam się pogodzić z losem? Co dalej? Jak poza szczęśliwymi narodzinami i widokiem zakochanych ojców trzymających w objèciach swoje dzieci, są tu kobiety, którym pomimo założeń nie było to dane, piszcie, odpowiadajcie. Może razem będzie nam łatwiej.

a co u ciebie sie wydarzyło że jesteś sama?

Pare tygodni temu, narzeczony trafił do więzienia. Pare lat temu spowodował wypadek samochodowy, był przekonany, że karę dostanie w zawieszeniu, niestety tak się nie stało. Do tego odwiesili mu kilka miesięcy za sprawy skarbowe też sprzed lat. To wszystko chwilę przed terminem porodu.

ile bedzie siedzial w wiezieniu?

no cóż. szkoda najgorsze w tym wszystkim jest to że będzie małe dziecko. no ale nie mnie oceniać:) chociaż pewnie zaraz takie się tu zlecą.co beda oceniac i krytykować ja życzę dużo siły.przyda się.

W sumie dwa lata i trzy miesiące.

"narzeczony " zawsze mówiłam ze konkubinat to patologia

Na marzec mieliśmy termin ślubu, zresztą co to za różnica?

no i dlugo nie trzeba było czekać.

autorko olej te wpisy:) nie warto.powodzenia

Zauważyłam, że się nie zalogowałam. Lepiej od razu podpiszę się pod swoimi wypowiedziami, bo kiedyś poruszyłam na tym forum temat mojej sytuacji i zaraz ktoś mi zarzuci, że albo się podszywam, albo piszę specjalnie piszę jako gość.

Ja zostalam sama w ciazy mój partner najpierw sie cieszył Ale później zmienił zdanie i odszedł ode mnie zostałam sama

Mój mąż zmarł w wypadku samochodowym 17 dni przed planowanym terminem porodu. Było to rok po tym jak się przeprowadziliśmy za granicę. Kiedy tydzień później sama leżałam płacząc bólu i bezsilności zastanawiałam się czemu mnie to akurat spotkało. Wróciłam do rodziny do Polski ale nie mogłam parzeć na własne dziecko. z depresji leczyłam się prawie dwa lata

Gosiaczek, a Ty już po porodzie czy nadal czekasz? Potrafisz w dalszym ciągu cieszyć się z macierzyństwa? Gościu, tak bardzo mi przykro, z powodu tego, co Cię spotkało :( jak czytam coś takiego, uświadamiam sobie, że to, co mnie spotkało to nie problem. Miłość do dziecka pojawiła sięcw końcu, prawda?

Rozwiązanie mam na czerwiec a zostawił mnie 1 stycznia. Ciężko mi jest jak sobie myślę jak by to było gdyby byl czuł jak dziecko kopie. A zostawił mnie dla swojej byłej

Przykro mi, tym bardziej, że tyle czasu musisz spędzić w ciąży sama. Powiedział chociaż cokolwiek na odchodne? Wiesz, czy będzie się interesował się dzieckiem? A Ty czujesz się w tym pewna? Potrafisz się nadal cieszyć, że za chwilę urodzi Ci się dziecko?

Oszukiwal mnie mowiac ze kocha a z tamta sypial mowi ze chce badan leżę teraz w szpitalu został poinformowany ale i tak go nic nie obchodzi muszę być silna dla maluszka