A miało być tak pięknie ......

Mam 40 lat, oglądałam sobie dzisiaj rodzinne zdjęcia biało czarne. Patrzę a na nich moi młodzi rodzice, jaka była z nich piękna para .... i ja mała dziewczynka, ładna, słodka, bezbronna, wszyscy uśmiechnięci, zadowoleni wydawałoby się..... szczęśliwi. Zapowiadali się na fajną szczęśliwą rodzinę. Niestety wyszło inaczej....... dużo by opowiadać. Efekt: zniszczone moje życie, nerwica, stany lękowe, choroby somatyczne, brak wiary w siebie, ciągłe branie antydepresantów, mimo w sumie potencjału, który gdzieś w sobie mam, brak umiejętności utrzymania pracy, brak możliwości awansu. Mam w tym wszystkim jednak szczęście, mnie udało się stworzyć kochającą się RODZINĘ, moje dzieci są szczęśliwe, mają poczucie bezpieczeństwa, którego mnie tak bardzo brakowało, bardzo ich kochamy z mężem i siebie nawzajem . Codziennie modlę się by tak zostało na zawsze, by tego nie stracić. Patrzyłam długo na swoje zdjęcia jak miałam 3 latka, zrobiło mi się żal mnie samej. Nie wyobrażam sobie żeby moje dzieci miały przejść przez to co ja !!!!!! We mnie została jakaś dziura, której ciągle nie udaje mi się zalepić, dlaczego?????? Pozdrawiam Was gorąco.

a co było dalej? alkoholizm?

........ niestety

tata pil alkohol tak? nie patrz juz na te zdjecia, nie doluj sie, tylko poglebisz depresj****adz szczesliwa ze dalas szczescie swoejj rodzinie i nigdy nikomu nie mow co przeszlas,

tak mnie jakoś dzisiaj wzieło

... musiałam się komuś wygadać :)

kochana kazdy mial jakies przezycia z dziacinstwa, mojego meza tata pil i odszedl do innej, zostawil 6 dzieci, matka prawie sie powiesila