czy chciałybyście by mąż was utrzymywał

up

mi by to nie przeszkadzalo:) nienawidze swojej pracy i gdyby maz zarabial wystarczajaco od razu bym ja rzuciła

nie, mam z******tą pracę i dodatkowo bardzo lubię być niezależna - oboje mamy taki charakter że cenimy sobie wolnośc przede wszystkim - pewnie dlatego jestesmy takim zgodnym małżeństwem bo bardzo szanujemy potrzebę niezależności drugiej strony - mając na uwadze własną dodatkowo najbardziej na świecie nienawidzę szeroko pojętych prac domowych - jedyne na co bym chciała więcej pieniędzy to wynająć gospodynie, która by robiła w domu te wszystkie beznadziejne rzeczy od sprzątania po gotowanie, a my po pracy moglibyśmy się oddawać naszym dzieciakom i hobby generalnie chodzenie do pracy to dla mnie forma relaksu

Nigdy w życiu, Mam koleżanki które siedzą w domu i wydaje im się, że to fajnie. Nie widzą jak kretynieją chciałabym mieć swoją firmę i robić to co lubię.

Broń boże, naoglądałam się tego w bliskiej rodzinie od dziecka. Brak szacunku do żony, wypominanie kto tu rządzi, szantażowanie kasą, tfuuu. Wtedy obiecałam sobie, że nigdy przenigdy do czegoś takiego nie dopuszczę. Poszłam w rezultacie po bandzie - zarabiam teraz więcej niż większość znajomych ojców rodzin. Oczywiście zawsze może się to zmienić, ale aktualnie tak jest.

A powiem tak, moglabym nie pracowac w sytuacji, jesli moj maz tez by nie pracowal, bo wtedy fajnie byloby spedzac czas razem, ewentualnie on prowadzilby sobie warsztacik samochodowy dla przyjemnosci, a ja pisalabym ksiazki. No ale za cos trzeba zyc, na szczescie kazdy z nas wykonuje zawod, ktory lubi :-)

Czy dla was praca to tylko sposób na zdobycie pieniędzy? Co z tego, że miała bym kasę? Wolę iść do pracy, spotykać się na co dzień z ludźmi mieć wyzwania które wydają się trudne a potem są banalne. A jakie wyzwania można mieć w domu? Zostać perfekcyjną panią domu?

Heh jakie niektóre laski są puste.... Jak kobieta ma maleńkie dzieci to wiadomo, że lepiej siedzieć w domu, bo raz że maluchy jednak bardziej potrzebują mamy niż obcej pani niani czy wychowawczyni ze żłobka... Ale... Zgadnijcie jaką kobietę facet będzie wolał... Uzależnioną całkowicie od niego, a pewnie i czasem będzie się zastanawiał czy jest z nim dla niego czy dla jego kasy... Czy może laskę na poziomie która ma swoje życie, pieniądze i tak naprawdę w każdej chwili może kogoś poznać.. Kto go będzie bardziej intrygował, jak myślicie ? Kobiety które są całkowicie uzależnione od swoich mężczyzn szybko im się nudzą a wtedy mogą albo udawać, że nic się nie dzieje i patrzeć na wyskoki męża albo zostać z niczym jak któregoś dnia mężulek oświadczy, że kogoś poznał. Jak masz pracę i znasz swoją wartość to i mężczyzna będzie traktował Cię z szacunkiem...

Fajne jest siedzenie w domu z małym dzieckiem, alepotem dzieci dorastają i mamuśki stają się upierdliwymi matkami i teściowymi, bo nie mają swojego życia :) Nigdy! Mogłabym siedzieć w domu i robić coś co lubię zamiast pracy na etecie np. pisać książki, robić biżuterię lub tłumaczenia. Byc utrzymanką męża nigdy. Ale trzeba mieć ambicję :)

mnie mąż utrzymuje :) i to od lat :) no i co ?

a żesz pierdzielisz jak potłuczona... ja na razie utrzymuję mojego, a on zajmuje sie dzieckiem, bo ja wiecej zarabiałam to raz, a dwa że ja nie cierpię domowych robót a on uwielbia i dzieckiem też potrafi się zając lepiej ode mie ja lubię pracować :D i mam odpowiedzialne stanowisko i jakos to nie umniejszyło mojego szacunku do niego, wręcz przeciwnie do domu pędze jak na skrzydłach, bo wiem, że wszystko zrobione, posprzątane, ugotowane i wyprane a dziecko szcześliwe, nie musze sie zajmować doowym balaganem tylko możemy razem spędzac czas :) mi tam pasuje :)

zaznacze jeszcze, że jesteśmy ponad 20 lat po ślubie więc ie sadzę, żeby sie cos zmieniło nie ważne, kto zarabia pieniadze, ważne żeby były i żeby był szacunek i miłość, ot co

21;23 - cos w tym jest, inna sprawa że ja mam spaczony punkt widzenia i sama nie miałabym do siebie szacunku w takiej sytuacji i żeby nie było absolutnie szanuję kobiety, które odnajdują się w roli Pani Domu i opieka nad dzieckiem i prowadzenie domu jest dla nich najważniejsze - ale jakoś ciężko mi przychodzi szanowanie pań, które siedzą w domu, i w zasadzie nic w nim nie robią a mąż wraca z pracy i po ugotowaniu obiadu musi zajać się dzieckiem, bo przecież księżniczka zmęczona, cały dzień z nim była....a niestety znam kilka takich przykładów...

A co z tego, ze pracujemy dla pieniedzy - owszem pracuje dla pieniedzy, zeby moc je fajnie wydawac, co wcale nie znaczy, ze swojej pracy nie lubie. Lubie, dokladnie z tych powodow, o ktorych napisal Gosc z 21:23, co nie zmienia faktu, ze fajnie byloby miec pieniadze ez tego stresu, ktory mam na codzien w biznesie. Jednak obcowanie ze sztuka, pozwala na zycie w mniejszym napieciu :-)

a my jesteśmy po ślubie 22 lata i nigdy nie pracowałam zawodowo .nigdy jak piszecie nie przyniosłam do domu ani złotówki . I wiecie co ? dobrze nam z tym :)

liściem - stanowisz zacny wyjątek, tylko pogratulować, niestety rzeczywistość nie jest tak różowa jak Twoje małżeństwo i raczej toczy się innymi torami :)

ja też bym nie mogła nie pracować, był taki okres, że byłam bez pracy to miałam stany depresyjne bo czułam sie niedowartościowana. Zazdrościłam mężowi jak codziennie wychodził do pracy, a moim zajęciem wówczas było ogarnięcie domu, zrobienie zakupow i ugotowanie obiadów.( Jedyne co to wieczorami udzielałam korepetycji.) Tamten okres to był w moim życiu największy marazm, taka beznadzieja, nicość mnie ogarniała. Ciagle chodziłam w porzociąganych koszulkach, bez makijązu, nie miałam siły na nic. Dopiero jak pracę znalazłam to wzrosło moje poczucie własnej wartości, stałam się uśmiechnięta i zadowolona z życia. Szczerze podziwiam te kobiety, którym nie przeszkadza to, że całymi dniami siedzą w domu. Mam taką znajomą. Jej mąż jest lekarzem i tyra od rana do wieczora, a ona księżaniczka całymi dniami na fejsie siedzi (wiem, bo widze o ktorej wstawia posty), a jeszcze mi na niego narzeka że mąż po sobie po obiedzie nie pozmywa. Matka jej mieszka 20 metrów od nich i gotuje im obiady bo gwiazda się jeszcze nie nauczyła. Ma jedno dziecko, które ma 12 lat i drugiego nie chce bo by musiała w nocy wstawać. Prawa jazdy też nie zrobi bo się boi jezdzic, do pracy nie pojdzie bo jej sie nie chce, za to co roku jezdzi na wakacje 2 tygodnie w lipcu i 3 tygodnie w sierpniu, bo taka zmeczona :) w domu syf na kółkach. Podziwiam tego jej męża ze z nia siedzi :)

tory to sam sobie każdy wybiera, trzeba znaleźć normalnego faceta, ot co :)

moje małżeństwo się nie toczy tylko jest sterowane :) i decyzje w nim podejmowane nie są zmieniane tylko dlatego ,ze ich konsekwencje okazały się być jakimś aspekcie trudne do zniesienia. Małżeństwo ,rodzina i dzieci są dla nas na tyle ważne ,żeby świadomie wybierać z życia to co jest dla nas dobre .

ja tak mam, mimo wyksztalcenia lepiej na sie oplaci , gdy ja sie zajmuje domem a on ma wiecej czasu na zasuwanie w pracy ( co zreszta lubi w odróznieniu od zajec domowych).Skladki emerytalne mi oplaca. Robie to, co lubię (także czasem zawodowo) , wstaję, kiedy chcę i to jest fajne, dziewki nieu jestem woly człowiekiem.

liściem - nie masz się czym chwalić. bo czym? brakiem ambicji naprawde nie chciałąs nic wiecej od zycia jak tylko byc kucharka, praczka i pomywaczka? jak mąż nie widzi w tym nic dziwnego to wybacz, ale taki normalny to on tez nie jest. nie rozumiem ludzi dla ktorych szczytem marzen jest gotowanie obiadow, no chyba ze jest sie po zawodowce.

i o to chodzi :)

dziewki nieu jestem woly człowiekiem. xxx żyjesz w ułudzie zdecydowanie. Nie jesteś wolna. mąż cię utrzymuje,ale w zamian oczekuje ugotowania, posprzątania itp. Jesteś na tzw. usługach. Wolna to bys była wtedy jakbys pracowała, byłabyś niezalezna a obowiązkami domowymi byscie sie podzielili. "Fajną" masz definicje wolnosci, nie ma co hehe :)

a co ty o mnie wiesz gościu ?:) twój osąd o mnie budujesz tylko na informacji o tym ,że nie pracuję zawodowo ?i stąd wnioski o braku ambicji czy zainteresowań ?:D a jakbym była np.. panią listonoszką albo rejestratorką w przychodni to byłabym twoim zdaniem pełna pasji i ambicji ?:D tylko dlatego ,ze pracuję ?

hej, młoda chyba jeszcze jestes, szczytem marzeń to jest idealna rodzina wielka mi radocha sie spalac na zasuwaniu dla pracodawcy i sie tym cieszyć, ja tak miłam przez 20 lat, a potem się zmienił szef i kopnał mnie w doope... teraz jestem nna swoim, raz pracuje mąż, raz ja, ale częściej on i jest git nigdy więcej pracy dla obcych!

i nic nie mam do listonoszek czy rejestratorek :) Kobiety takie same jak wszystkie inne :) tylko nogi częściej je bolą :)

pracować tzn zarabiać samemu na siebie, i to jest według mnie dowartościowanie, spelnienie. ale jak wam nie przeszkadza bycie czyjąś utrzymanką to nie mamy o czym w ogole rozmawiac :)

jeśli małżeństwo to dla ciebie forma sponsoringu to rzeczywiście nie masz ze mną o czym rozmawiać :)

a małżeństwo, gdzie ktoś coś komuś wypomina, to chore małżeństwo dziś ja mam pracę, jutro ty, dzis ja zarabiam lepiej , jutro ty małżeństwo jest sztuką kompromisów i wspólnej wizji a tym siksom, które uważają, że pracujący mąż nie docenia ,że żona mu organizzuje życie i wszystko robi, żeby wracając do domu był szcześliwy, to szczerze współczuję :D co wy za facetów macie :O ja pracuję a mąż ogarnia dom i szanuję go najbardziej na świecie :)

a skąd ty wiesz, że czyjś facet czegoś nie docenia? wróżką jesteś? :) nie mówimy tu o facetach, tylko o was - kurach domowych, którym nie przeszkadza bycie na usługach.